Skip to main content

Geloofsvoer (gesprek)

Renco schreef een stuk over geloofsvoer (gesprek) in het kerkblad van zijn gemeente in Zwolle. Ruim 9 jaar geloofsvoer (gesprek) in vogelvlucht.
| Renco Schoemaker |

In de afgelopen weken heb je kunnen luisteren naar podcastafleveringen van het lijdenstijd vierluik. Binnen mijn kerkelijke gemeente is de oproep gedaan mee te luisteren en dat hebben velen gedaan. Voor hen viel misschien op dat de afleveringen onder de podcast ‘geloofsvoer gesprek’ vindbaar zijn én dat deze podcast al menig aflevering kende vóór het vierluik. Onderstaand artikel plaatste ik in het (interne) kerkblad en graag deel ik het ook hier. Voor vaste lezers/luisteraars staat er waarschijnlijk niet veel nieuws in, maar toch is een korte ‘recap’ wel eens aardig.

Geloofsvoer 1.0

Het idee van een podcast over geloof komt voort uit een blog die ik in januari 2014 startte met mijn zwager vanuit een gezamenlijk verlangen om ons geloof niet te laten hangen of steken op een veilig, grijs gebied. Ik opende in mijn eerste blog met “Eternity is black and white, and I’ve been living in between.”. Als ons geloof werkelijk zo belangrijk is als we vaak stellen, dat mag, nee móet er toch meer in zitten dan het veilige, gezapige grijs?! We schreven wekelijk om beurten een blog over uiteenlopende onderwerpen. Het kon over vanalles gaan zolang het als ‘voer’ (een verwijzing naar 1 Korinthiërs 3: 1-3) voor gelovigen kan dienen. Soms beschouwend, soms persoonlijk.

Geloofsvoer (gesprek)

“Zoeken, ergeren, respecteren, verwonderen, overpeinzen en ga zomaar door. Het zit er allemaal in.”

Geloofsvoer 2.0

Na krap twee jaar gaf mijn zwager aan niet verder te willen. In zijn afscheidsblog schreef hij over het tweewekelijks bloggen: “[Het bloggen is] als een stok achter de deur die er voor zorgt dat ik met enige regelmaat in de Bijbel duik en blijf zoeken naar contact met God.”. Ik besloot alleen door te gaan omdat ik precies dát nodig had: een terugkerende stimulans om over God, geloof en kerk na te denken. Er tijd voor te maken en dat onderdeel te laten zijn van een wekelijkse routine. Daarmee brak een nieuwe fase aan, wat ik maar 2.0 noem. Ik bleef schrijven, maar miste een maatje hierin. Een gesprekpartner. Een vriend. Deels loste ik dat op door blogs af te wisselen met muziek die mij grijpt. Die berichten doopte ik tot ‘lyric posts’. De blogs kregen gaandeweg een meer persoonlijk karakter.

Geloofsvoer 3.0

Vijf jaar geleden besloot CCC-vriend Dick zich aan te sluiten en hij schreef in zijn eerste blog over taal schrijft hij: “Precies dit hoop ik met geloofsvoer te doen. Vanuit een bottom-up benadering proberen te achterhalen: waarom doen wij, als religieuze mensen, wat we doen? En wat hebben we als (religieus) zoekende mensen eigenlijk met elkaar gemeen?” Samen schrijven en elkaar prikkelen bleek een beter vol te houden routine; er kwam nieuwe energie in. Zelf luisterde ik steeds meer podcasts en merkte dat dit medium goed combineert met andere activiteiten (afwassen, sporten, autorijden etc.) en op een zeker moment dacht ik: waarom niet? Een podcast maken kunnen wij ook.

Geloofsvoer gesprek

En dit idee mondde uit in de podcast ‘geloofsvoer gesprek’ waarin we het idee achter de geloofsvoer blog hebben doorvertaald naar een podcast. Tuurlijk, daar komt ook techniek bij kijken en niet alles lukte in één keer. Maar inmiddels hebben we een goede modus gevonden en zijn we ruim 50 afleveringen verder. Met de ene ben ik meer tevreden dan de ander, maar ze zijn allemaal oprecht. We knippen er niets uit: je hoort gewoon hoe zo’n gesprek tussen mij en Dick zou gaan zónder microfoon. Zoeken, ergeren, respecteren, verwonderen, overpeinzen en ga zomaar door. Het zit er allemaal in. For better or for worse.

Gasten

Soms nemen we op met mijn eerder genoemde zwager, zijn vader Bert of andere gasten en de apparatuur laat inmiddels opnemen met vier personen toe (aflevering #52 en #53). Vanuit de NGK2 gemeente namen Marjan (#44) en Onno (#49) al eens deel. En op initiatief van predikant Evert Jan hebben we samen het viertal afleveringen in de lijdenstijd gemaakt. Hopelijk luister je mee. En hopelijk wil je soms het gesprek onderbreken en reageren op wat we zeggen, er iets aan toevoegen of het nuanceren. Dan is ons doel geslaagd want dan ben je betrokken en doe je ‘mee’ in het gesprek. Misschien is het wel de opmaat naar eens deelnemen voor de microfoon.

Hoe dan ook, dank voor het lezen en luisteren!

Iets meer over auteur Renco Schoemaker

Renco is ruim 35 jaar, man en vader van twee. Hij was eerder jeugdouderling in zijn gemeente in Zwolle. Hij mag graag fietsen, hardlopen, tv series kijken en bloggen. Luistert tot slot graag naar harde christelijke herrie.

Categorieën

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.