Sanjay’s Super Team is een short (kort-) film van Pixar. Voor hun grote bioscoopreleases stopt deze filmstudio altijd een kleine film als een soort van amuse. In het geval van de release van de film The Good Dinosaur (2015) de short Sanjay’s Super Team. Het verhaal is gebaseerd op de ervaringen van de regisseur zelf; Sanjay Patel.
De mooiste Jezus film die ik ken is Il vangelo secondo Matteo (1964). De eerste keer werd ik meteen gegrepen door de stijl: eenvoudig, maar toch erg emotioneel en aangrijpend. De keuze voor de muziek, hoe er gefilmd werd en de acteurs zorgden voor een erg fijne filmervaring. Ook een herkijk jaren later deed niets aan deze ervaringen af. Met Goede Vrijdag en Pasen voor de deur, kon ik deze filmtip daarom niet laten liggen.
Met het einde van de kerstvakantie rond ik ook mijn terugkijken op 2018 af. 2019 is ondertussen al begonnen en dan wordt terugkijken vervangen door vooruitkijken. Ik ga niet zo uitgebreid schrijven over mijn lijstjes als Renco deed in zijn blog. Hopelijk leiden ze toch tot nieuwsgierigheid en doe je wat ideeën op.
Toen Martin Scorsese bekend maakte dat Silence zijn eerst volgende filmproject zou worden, was ik zeer enthousiast. Niet alleen vanwege de betrokkenheid van Scorsese of de acteurs Liam Neeson (Schindler’s List), Adam Driver (Star Wars) en Andrew Garfield (The Amazing Spiderman), maar vooral vanwege het onderwerp: Japan versus de missionarissen/christendom.
Mijn allereerste filmrecensie op geloofsvoer zou eigenlijk niet over deze film moeten gaan want er zijn zoveel betere films om nog te bekijken. Maar het is mijn allereerste ‘christelijke film’. Beter gespecificeerd: eentje geproduceerd (lees: betaald) door een christelijke organisatie met als enige doel het verspreiden van het gedachtegoed van het christendom (Pure Flix Entertainment) Een film die je zeker ook door die bril moet bekijken, maar zelfs dan viel het allemaal nog niet mee. En dan druk ik me nog zacht uit.
In de afgelopen jaren heb ik nauwelijks films gekeken. Thuis waarschijnlijk geen één en verder een handvol in het filmhuis of, inmiddels, in Pathé Zwolle. Televisieseries kijk ik daarentegen ‘frequent’. Anyway, laatst werd ik uit onverwachtse hoek meegevraagd naar de film, en wel naar Blade Runner 2049. Heb nog overwogen het origineel (1982) te kijken, maar daar bleek ik onvoldoende motivatie voor te hebben. Maar voor mijn gevoel heeft dat niets afgedaan aan de beleving. Wat een gave film.
copyright © geloofsvoer.nl - 2013-2018
