Worstelen met jezelf hoort net zo onlosmakelijk bij het menselijk bestaan, zoals worstelen met God net zo onlosmakelijk bij geloven hoort. En niet alleen onze muziek, maar ook de boeken die we lezen weerspiegelen dat volgens mij ( en zoals je zelf al schreef). En dit gaat gepaard met gevoel, dus ja, je bent ook een gevoelsmens.
Het is makkelijker om te schrijven over het boek ‘The Extent of the Atonement’ dat me momenteel erg weet te boeien. Maar de afgelopen maanden ging het minder goed met me en ook dat verdient schrijfaandacht hier, wetende dat het primair voor mezelf zal zijn. Hierover schrijven is minder leuk omdat het een streep onder dat nare gevoel zet. Gelijk aan de vraag: ‘Hoe gaat het me je?’ Zoals Mike in Chemical zingt: “It hurts more when you ask”. Vandaag dan toch een poging.
Ik moest de blog van Renco nog lezen, toen ik had besloten om wat te schrijven over de dood. En het leek wel een teken: ook zijn blog stond in het teken van de dood. En zoals Renco was de aanleiding deze periode aan het eind van het jaar, waarin de herinneringen aan opa en oma’s naar boven komen.
Vorig weekend was de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Twee jaar geleden schreef ik er ook over. Ik nam wederom deel aan de wandeltocht op de Zwolse begraafplaats. Een ritueel dat ik meer en meer kan waarderen. Want ja, hoeveel tijd krijgen die doden nou van mij in het dagelijks leven? En zo komen ook mijn grootouders weer nadrukkelijk in gedachten. (de mannen op de foto ken ik niet)
Afgelopen zomer, nabij het Como-meer in Noord-Italië, las ik dan toch eindelijk het boek ‘Het Vergeten Evangelie’ van Reinier Sonneveld. Eerder las ik zijn boek ‘De stilte van God’ met veel interesse (en schreef er twee blogs over). Reinier durft het aan te schrijven over moeilijke vragen en stapt daarbij niet in de valkuil van de makkelijke antwoorden. Daar kan ik veel waardering voor opbrengen. Vandaag een blog over een moeilijke vraag.
Waaraan kunnen mensen in jouw omgeving zien wat je belangrijk vindt? Vaak is wat je in theorie belangrijk vindt, niet wat je in de praktijk het meest doe. En wat in theorie een bijzaak is, snoept in de praktijk stiekem veel van je tijd op. Wat je doet heeft grote invloed op waar je hart naar uitgaat, waar je naar verlangt. In dit handelen, zal ik eerder God en mezelf vinden dan te midden van allerlei bijzaken.
copyright © geloofsvoer.nl - 2013-2018
