Lees verder
Nog een voor mij redelijk onbekende band in het genre van de metal(core) met een pósitieve boodschap: Wage War. In 2015 kwam Blueprints uit dat weinig aandacht van me kreeg. Weinig metalcore bands weten boven het maaiveld uit te steken met harde én originele muziek. Maar toen onlangs het tweede album, Deadweight, uitkwam was ik aangenaam verrast. Zware metalcore afgewisseld met catchy tunes en afwisselend gitaarwerk. Het album draagt terecht de titel van het nummer. Maar er staat meer moois op, zoals Stitch. Over verbroken relaties die maar moeilijk weer te lijmen zijn. Dit album heeft een tijdje op repeat gestaan. “Take what you can get. But I’ll bet that’s never enough. Is it?” En die eerste gitaarriff: Linkin Park, anyone?
Lees verder
Afgelopen weekend zag ik wederom Project 86 live én, jawel, Living Sacrifice. P86 al diverse keren live gezien hebbende maakte vooral Living Sacrifice een verpletterende indruk. Wát zijn die mannen live goed, strak en hard. Brainstorm Festival verdient veel dank voor het boeken van deze legendarische band! De pit ging ik niet weer in; de avond ervoor (P86) zat me nog in het beurse lijf. Vandaag andere harde muziek, en wel van Phinehas. Eerder omschreef ik ze al eens al de vullers van het gat dat is achtergelaten door As I Lay Dying. Diezelfde allure hebben ze vooralsnog niet bereikt, maar dit nummer Hell Below klinkt wel erg goed. Ben benieuwd naar het nieuwe (concept) album Dark Flag.
Lees verder
