Skip to main content

Meer geduld, minder praten 2-2

| Renco Schoemaker |
Ik heb twee goede voornemens voor 2017: meer geduld, minder praten.

Goede voornemens zeggen mij niet zoveel. Veelal gaat het om mooie woorden zonder dat er ooit iemand op terugkomt; noch degene die de voornemens heeft (had?), noch degene(n) die het verder aangaat (als die er al zijn). Dus wat is dan de winst? Wat kan helpen is je goede voornemens zo concreet mogelijk maken en te delen met de mensen om je heen. Vandaag doe ik ook een poging met mijn eerste ‘goede voornemens’ ooit. Ik hoop concreet te maken wat ik bedoel én het middels deze blog te delen met de mensen om mij heen. Eerlijkheidshalve zal dat laatste waarschijnlijk beter bereikt kunnen worden buiten deze blog om ;-) Ik reken de mensen (direct) om mee heen niet per sé tot de schare trouwe lezers.

Praten in de bijbel

Vorig jaar akkerde ik de luisterbijbel (OT) door tijdens de vele kilometers op de (snel)weg. Dan kom je vanzelf langs Spreuken. Leest u even mee? Ik heb de teksten die mij aanspreken vet gedrukt.

Woorden hebben macht over leven en dood,
wie zijn tong koestert, plukt daarvan de vruchten.

Wie zijn mond op slot houdt, waakt over zichzelf,
wie zijn lippen hun gang laat gaan, stort zichzelf in het verderf.

Een zwijgende dwaas wordt beschouwd als verstandig,
men denkt dat hij wijs is als hij zijn mond houdt.

Kalme woorden zijn een levensboom,
een valse tong vernietigt de geest.

Spreek voor hen die weerloos zijn,
bescherm het recht van de vertrapten.

Een mens vindt vreugde in een goedgekozen antwoord, 
de juiste woorden op de juiste tijd - hoe voortreffelijk is dat.

Een vriendelijk antwoord doet woede bedaren,
krenkende woorden wakkeren toorn aan.

Een veelprater begaat al snel een misstap,
wie zijn tong in toom houdt is verstandig.

Bij een roddelaar is een geheim niet veilig, 
wie betrouwbaar is, hult zich in zwijgen.

Bij gebrek aan overleg mislukken plannen,
ze slagen door ampel beraad.

Een dwaas is niet geïnteresseerd in inzicht,
hij wil alleen zijn eigen mening kwijt.
Kommer maakt een mens neerslachtig,
een hartelijk woord beurt hem op.

Wie heimelijk haat is een huichelaar,
wie openlijk lastert een dwaas.

De woorden van een dwaas zaaien tweedracht,
wat hij zegt leidt tot een vechtpartij.

Wie rechtvaardig is, kiest het juiste woord,
een goddeloze neemt slechts leugens in de mond.

Elke inspanning levert iets op,
loze praatjes leiden enkel tot gebrek.

Een kwaadaardig iemand richt met zijn woorden anderen te gronde, een rechtvaardige wordt door inzicht gered.

Spreek, oordeel rechtvaardig,
geef de armen en behoeftigen hun recht.

Een rechtvaardige wordt rijk gezegend,
de woorden van een goddeloze verhullen geweld.

Het strekt een mens tot eer om ruzie te vermijden,
een dwaas stort zich in een woordenstrijd.

De uitspraken van een rechtvaardige zijn als zuiver zilver,
de gedachten van een goddeloze zijn niets waard.

Een vriendelijke uitspraak is een korf vol honing,
zoet voor de ziel en gezond voor het lichaam.

Er valt natuurlijk nog veel meer over te zeggen, maar ik wil me voor nu beperken tot de vetgedrukte teksten. Ik leer daar uit: niet onnodig veel praten, want dit vergroot de kans op verkeerde of overbodige woorden. De kans dat je onzinnige, onnodige, onvriendelijke (en vul maar in) woorden spreekt is gewoonweg groter als je méér praat. Mínder praten is mijns inziens niet hetzelfde als wijzer praten. Maar je waakt over jezelf wanneer je minder praat en als je de vrijgekomen tijd – je praat immers minder ;-) – gebruikt om je woorden te overdenken en te wegen, dán praat je ook nog eens wijzer. Want: “de juiste woorden op de juiste tijd – hoe voortreffelijk is dat.”

Minder praten

Toen ik m’n voornemens deelde tijdens een ‘ballenbak-date’ met m’n zwager Len vroeg hij al vrij snel: “Maar wil je dan ook meer gaan luisteren, Renco?” Oef, goede vraag zeg. Nou eerlijk gezegd niet per sé. Althans, ik zou het erg waardevolle ‘bijvangst’ vinden, maar ik moet bekennen dat dit geen overweging is geweest bij het voornemen. Ik heb de neiging stiltes op te vullen met gepraat. Tijdens vergaderingen ben ik bovengemiddeld aan het woord. Enerzijds omdat ik vaak wel een, naar mijn idee onderbouwde, mening heb. Anderzijds omdat ik toch wel veel (dezelfde?) woorden nodig lijk te hebben. Maar daar zit niet zozeer de winst. Het accent van dit voornemen ligt bij m’n eigen bedrijf.

Eerder schreef ik een serie over Five Capitals in een poging te ontdekken hoe je christen kan zijn in je werk en hoe je werk zich verhoudt tot christen-zijn. In deel 6/6 maak ik nadrukkelijk de link naar de zakelijke context. Check hoe ik deze eerste pagina afsluit met Spreuken 15:23 (kennelijk een tekst voor mij!) en op pagina twee vat ik het als volgt samen:

Dus: die christelijke ondernemer

  • loopt niet met de Bijbel onder de arm te prediken op het werk
  • zorgt ervoor dat de output van werk (poen) gezonde input is voor privé ipv
  • output van privé (energie) input is voor werk (poen vergaren)
  • streeft over het totaal (werk & privé) een gezonde volgorde van kapitalen na
  • heeft voldoende zelfkennis en daarmee inzicht in valkuilen
  • luistert meer dan spreekt

Ik sta voor wie ik wil zijn en ik nodig je uit mij er op aan te spreken als ik het niet ben. Of dat nu privé of zakelijk is, dat doet er niet toe. Ik ben toch uit één stuk immers?

Open boek

Zakelijk ben ik een open boek. Iedereen mag van me weten aan welke opdrachten ik werk, welke offertes ik uit heb staan, wat mijn uurtarief is en hoe (on)succesvol een jaar is geweest. Ik ben ook transparant over de partnerships die ik aanga met andere bedrijven, over de fee die ik in rekening breng als ik een ander een opdracht bezorg, de scheiding tussen mijn rol als informatiebeveiligings- en/of privacyfunctionaris bij een opdrachtgever en Renco de adviseur van zijn eigen toko. Dat heeft me veel waardevolle contacten opgeleverd omdat ik denk dat mensen deze eerlijkheid waarderen.

Maar soms wil ik zo volledig zijn, bijna tot aan het dwangmatige toe. Veel woorden spreken maakt soms dat je nog meer woorden nodig hebt om de eerdere woorden van de juiste nuance te voorzien. Maar die gelegenheid krijg je niet altijd. Belangen van mij, mijn opdrachtgevers, mijn partners en mijn concullega’s zijn vanzelfsprekend niet gelijk. Mooi, dat uit één stuk zijn, maar het levert me soms ook zorgen op. Waarom heb ik dat allemaal verteld? Was dat wel echt nodig? Waarom wil ik die ander graag aan informatie helpen, hij/zij is daarvoor toch niet op mij aangewezen? Waarom heb ik het gesprek vooral gaande gehouden? Dacht die ander: ‘laat die Renco maar vertellen’? Enzovoorts. Dat zijn vragen die door mijn hoofd gaan na afspraken met anderen.

Nou ja, langzaamaan arriveer ik op mijn slotsom: minder praten, Renco. Dat hoeft niet ten koste te gaan van bovenstaande (zakelijke) openheid, maar laat de ander eerst een vraag stellen. Overdenk, kies de juiste woorden op de juiste tijd en pluk de vruchten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Meer over Renco Schoemaker

Renco is ruim 35 jaar, man en vader van twee. Hij was eerder jeugdouderling in zijn gemeente in Zwolle. Hij mag graag fietsen, hardlopen, tv series kijken en bloggen. Luistert tot slot graag naar harde christelijke herrie.