Porno. Een dialoog. (3)

Twee weken terug trapte ik af met een eerste blog over porno met als doel iets dat, veelal tegen wil en dank, in meer of mindere mate een rol in ons leven speelt, uit de gniffelsfeer te halen. Overigens denk ik dat we binnen de kerk het stadium gniffelsfeer vaak nog niet eens bereiken. Daar doen we gewoon alsof het altijd over de buurman gaat. Vorige week probeerde ik de vraag te beantwoorden waarom we toch porno ‘willen’ kijken? Daarop kwam een reactie waarop ik vandaag graag in ga.

Reactie en opzet

Van een lezer ontving ik een e-mail naar aanleiding van de twee blogs over porno. Daarin stelt hij (jep, een man) een aantal vragen met een filosofisch karakter. Hieronder plaats ik zijn reactie in stukken met daaronder steeds met reactie/mening. De ‘normale’ tekst is dus afkomstig van de lezer, mijn reactie staat daaronder in het omlijnde vak. Duud’lijk toch?

Dialoog

Heb je porn blogs gelezen en het is toevallig ook al wel eens als filosofisch onderwerp voorbij gekomen in mijn hoofd. Ik wilde reageren / aanvullen en wellicht meestal in vragende vorm, omdat ik (ook?) het antwoord niet altijd heb.

Ik denk niet dat porno uitsluitend als filosofisch onderwerp voorbij is gekomen in je hoofd ;-) [Overigens introduceer je in de onderwerpregel de ‘internet variant’ voor porno: pr0n. Volgens mij omdat in fora en IRC chat kanalen het woord porno niet is/was toegestaan.]

Oefbehoefte

Zelf ga ik vaak terug naar waarom porno überhaupt bestaat. Zelf denk ik dat dit komt omdat een van de, zo niet dé, oerbehoeftes is van de mens. Om Fracis Underwood maar te quoten: “Everything in the world is about sex except sex. Sex is about power”. En dat laatste is een belangrijk aspect aan seksualiteit (waar ik zo op terug kom).

Eens, ons verlangen naar seksualiteit zit in ons. Net zoals we een behoefte hebben aan eten, hebben we behoefte aan seksualiteit. Ik geloof dat we deze behoeftes ‘by design’ hebben, met God als designer. Seks als ultiem middel om samen één te worden. In dat opzicht zie ik macht niet direct als belangrijk aspect, samen één worden betekent voor mij per definitie gelijkwaardigheid. Al kan seks naar mijn idee wel een ‘gezond’ machtsspel zijn in je relatie met de ander.

Porno is […] een manier om toeschouwer te zijn van dat waar ons verlangen ligt (dreiging van verslaving ligt daarom op de loer). Welke porno wij kijken zegt wellicht meer over onszelf dan een dure assessment :).  In de film Ex Machina zegt een Engineer dat een bewustzijn (in dit geval een AI) alleen als bewustzijn herkend zou worden als er sprake zou zijn van een verlangen naar een ander bewustzijn. En de reden dat de AI seksualiteit had, was om dat verlangen te prikkelen (zowel bij ‘haar’zelf als hem) zo dat er een noodzaak tot interactie ontstaat. Seksualiteit lijkt dus vitaal voor ons voortbestaan.

Ik vraag me af of je onze drang naar het kijken van porno altijd wel zo uit te leggen is. Zeker, we zijn toeschouwer van iets dat we zelf willen met als risico dat het een verslaving wordt. Dat risico is groter dan we willen toegeven denk ik. Maar er zullen veel ‘smaken’ porno bestaan waarop deze redenering niet opgaat maar wel gretig aftrek vinden (pun intended). Zou het niet vaak gewoon veel platter zijn? Het simpelweg bevredigen van een behoefte, net zoals brood de honger stilt. Verder hoop ik dat seksualiteit altijd het gevolg is van iets (moois) en niet het (noodzakelijke) vertrekpunt voor iets anders. Maar vitaal is het zeker lijkt me.

Liefde en seksualiteit

En even een religieuze vraag: Is de reden dat er gesproken wordt over liefde voor God, als vervanging voor seksualiteit tussen mensen? Dit zodat de reden tot interactie (zij het via God) tussen mensen blijft bestaan?

Nee, wanneer er gesproken wordt over de liefde van God staat dit los van seksualiteit tussen mensen. Wel geloof ik dat God seks schiep als ultieme invulling van liefde in een relatie tussen mensen. Porno voldoet hier overduidelijk niet aan. Naar mijn opvatting is seks geen reden tot interactie, maar de ultieme invulling van een liefdesrelatie. Die interactie heeft idealiter daarvoor al plaatsgevonden ;-)

Wij zijn seksuele wezens en met dit warme weer schieten de rokjescijfers de lucht in. Staren is absoluut ongepast […]. Maar even kijken is gepast, toch? De ander mag zich iig niet ‘hunted’ voelen…. of toch wel? Want ‘power’ (ook gelijkwaardige) is een belangrijk aspect in seksualiteit. Is seksualiteit niet een dans tussen twee mensen waarin die spanning lijdt tot interactie en overdracht van bewustzijn? Is dat dan niet een soort jagen zonder een bejaagde? Is het niet geven van seks in een dans van seksualiteit niet de ultieme vorm van macht? Zelf heb ik het idee dat we seksualiteit (in het straatbeeld) daarom los moeten trekken van porno. Hoewel deze grens niet mag gaan vervagen. Het moet immers wel een dans blijven (toch?).

Ik denk dat kijken an sich moet kunnen inderdaad, mits op een gepaste manier. Maar kijken leidt vaak (onbewust) tot zoveel meer (zie mijn blog van vorige week). Daarom denk ik dat we het moeten beperken. Power (macht) als aspect van seksualiteit dient naar mijn idee uitsluitend te bestaan in gelijkwaardige vorm. Het beeld van de dans vind ik mooi, de spanning die er kan zijn. De jacht, zo je wil. Ik zou seks dan omschrijven als de ultieme vorm van interactie tussen mensen, maar altijd nadat de minder intieme stadia van interactie al in gezamenlijkheid en gelijkwaardigheid zijn doorlopen. Ik denk dat porno en seksualiteit twee verschillende dingen zijn met als enige overeenkomst dat ze invulling geven aan dezelfde behoefte. Ik ben voor loskoppelen, indien nog niet gebeurd. Maar juist die enigste overeenkomst maakt, naar mijn idee, dat ze in de praktijk moeilijk los te koppelen zijn van elkaar. We worstelen daar mee.

Gniffelsfeer

Het grootste probleem rondom porno is denk ik dat ‘iedereen’ het kijkt, maar daarvoor uit schaamte niet toegeeft. Wat nu als porno een vakgebied was waar je trots op mocht zijn? Trots omdat je je medemens helpt om seksualiteit visueel te maken en daarin een soort van interactie op diep bewustzijn niveau aangaat? Het klinkt wat raar wellicht. Maar het feit dat we (macro niveau) vinden dat je er voor moet schamen is het probleem dat de industrie nu is zoals deze is. Daarom speelt het zich af in schimmige hoekjes van de samenleving. De behoefte aan porno kunnen we niet wegnemen (of wel?). Maar door de schaamte er van af te halen kunnen we wellicht wel de productie er van verbeteren.

Porno is in veel kringen een taboe. Binnen veel kerken zeer zeker. Het liefst doen we alsof het niet bestaat. Het krijgt daardoor naar mijn idee de status van een soort ‘superzonde‘. Dat doet het gevoel van schaamte alleen maar toenemen. In mijn eerste blog noem ik dat ik porno persoonlijk fout vind. Je gedachtegang porno te ‘professionaliseren’ en daarmee een vakgebied te maken waar je trots op kan zijn onderschrijf ik daarom niet. De behoefte aan seksualiteit zit in ons (die verdwijnt dus niet) en omdat porno daar klaarblijkelijk invulling aan geeft zal ze blijven bestaan. Eens dat het uit de schimmige hoekjes van de samenleving, en gniffelsfeer, moet komen. Maar wat mij betreft vooral om het gesprek er over te kunnen voeren, en niet om het ‘noodzakelijk kwaad’ (zogezegd) zelf in de spotlight te zetten.

Geliberaliseerd

In het boek van Huxley, A Brave New World, is seksualiteit volledig geliberaliseerd [wat is dat ook al weer?]. Zij het in een volledig gesloten samenleving. Dit vond ik een boeiend aspect in het boek. Seks is al geliberaliseerd. Iedereen (nagenoeg iedereen iig) doet het. Seksualiteit is nog hevig gefrusteerd vind ik. Wees maar een man of wees maar een vrouw en ‘dans’ en flirt met elkaar op straat. Liberaliseren van seksualiteit zou zo maar eens de einde van de porno kunnen betekenen. Want wat zou dan nog de behoefte daarvoor zijn? De spanning kun je dan ook bij je medemens op straat vinden. Zonder dat kwetsbare meiden (en jongens) daarbij in een industrie komen dat nu fors meer schade aanricht dan het aan waarde oplevert.

In reactie op bovenstaande kom ik terug op een eerder punt, iets waar we beide een ander vertrekpunt hebben. Seks zie ik als ‘kers op de taart’ binnen een gezonde (huwelijks)relatie. Het is daarmee voor mij niet iets waar ik naar zoek bij anderen, buiten mijn vrouw. Ook niet in de flirt en de spanning van de ‘dans’ (niet teveel alcohol drinken helpt me daarbij). De flirt en de ‘dans’ horen, voor mij, thuis binnen mijn relatie. Daarnaast denk ik dat het kijken van porno ‘platter’ is dan de zoektocht naar spanning, maar sluit deze niet uit. Naar mijn idee zal de liberalisering van seksualiteit zoals jij die hierboven kort beschrijft, dan ook niet leiden tot het einde van porno.

Nogmaals, ik weet het antwoord (ook) niet :). Een boeiend onderwerp om over te filosoferen dus.

Helemaal eens. Dank voor het delen van je gedachten over porno. En voel je uiteraard vrij om hieronder te reageren.

Voel je vrij en geïnspireerd on dit voor een eventuele blogpost te gebruiken.

Waarvan akte ;-)