Ik ben slaaf

1 Kor 7:22 Want een slaaf die door de Heer geroepen is, is een vrijgelatene van de Heer, zoals degene die als vrij man geroepen is een slaaf van Christus is. De stilte die valt, wordt onderbroken door een vraag. Is dat een prettige gedachte, ‘slaaf’ van Christus zijn? De vraag komt van Reinier Sonneveld  door de mond van een vriend. Elke maand zitten we met deze vrienden bij elkaar en bespreken een hoofdstuk uit een boek van Reinier.

“Nee, ik vind het geen prettige gedachte. Het woord doet me teveel denken aan de afschuwelijke praktijken rondom slavernij. Dit woord kan ik moeilijk gebruiken als ik nadenk over mijzelf ten opzichte van God”, aldus mijn vrouw. Toen was ik aan de beurt met beantwoorden.

Ook ik vind het geen prettige gedachte. Ik herken de afkeer door de nare associatie met het woord, maar er is iets anders dat mij triggert. Slaaf zijn betekent iemand anders dienen. En als ik heel eerlijk ben, dien ik toch vooral mijzelf…..

Ik ontwikkel mijzelf en probeer datgene te doen waar ik goed in ben. Ik zoek uitdagingen en kies deze bewust. Ik ontwijk lastige, nare, onzekere en gevaarlijke situaties en ik wil samen met mijn gezin, familie en vrienden oud en gelukkig worden.

God als coach

En eigenlijk is het geloof best handig als je jezelf wilt dienen. Je kan het als een psychologisch hulpmiddel gebruiken. God als de ultieme coach.  God geeft me vrede als het tegen zit. Hij waardeert en accepteert mij en staat naast mij bij alle uitdagingen in het leven. Ik kan mijn verhaal bij Hem kwijt en vragen (bidden) om zegen en suc6. Heb ik even geen doel in mijn leven, dan staat de Bijbel vol doelen en uitdagingen die ik na kan streven. Voel ik me schuldig doordat ik niet doe wat ik had willen doen, dan lees ik Galaten en dompel mij onder in een genadebad. Er kan geen ‘selfmade boek’ tegenop. Elke zondagochtend kan ik naar een gratis coachingssessie.

Ik

Alhoewel ik zijdelings best wat christelijk gedrag vertoon, wat ook ten goede komt aan mijn omgeving, dient het uiteindelijk míjn gelukkige leventje.

Ik ben de heer van mijn leven en ik ben niemands slaaf. Ik bepaal zelf hoe ik mijn leven leidt en waarom ik dat doe. Ik gebruik het geloof als ik even niet weet welke kant ik op moet. Bij wezenlijke beslissingen ga ik af op mijn eigen gezonde verstand. Ik baseer de keuzes niet alleen op mijn gezonde verstand. Het wordt aangevuld door een drang om controle te houden, geliefd te zijn en gelukkig en gezond te blijven.

Balans

Oké. In het bovenstaande zet ik mijzelf wel erg negatief weg. Maar er zit een kern van waarheid in. En een flinke ook. Die tekst van Paulus over ‘slaaf van Christus zijn’, is geen slip of the tongue. Er zijn behoorlijk wat teksten waarin de vergelijking wordt gemaakt waarin wij de positie van slaaf krijgen toebedeeld. Ik denk dat deze vergelijkingen ons duidelijk willen maken dat wij niet onszelf maar God dienen te dienen. Niet ik, maar God zit op de troon van mijn leven. Althans, dat is de bedoeling….

Ik ben al zo’n beetje mijn hele leven christen en vind de ‘slaaf van Christus teksten’ een knap lastig gegeven. Toch is dit een van de belangrijke basisprincipes van christen-zijn: je leven in afhankelijkheid van God leven. Dit probeer ik oprecht in de praktijk te brengen. Regelmatig zoek ik naar Gods leiding of sturing. Ik bid om wijsheid en probeer mijn vertrouwen op Hem te stellen in allerlei situaties. En toch heb ik een bepaalde reserve. De overgave mag niet ten koste gaan van mijn geluk, gezondheid of de waardering die ik kan ontvangen. “Je mag met mijn lopende rekening doen wat je wilt, maar van mijn spaarrekening blijf je af”. Ik zoek onbewust een balans tussen overgave, afhankelijkheid en dienstbaar opstellen enerzijds en controle (zodat míjn levensvoorwaardes in stand blijven) anderzijds.

Slaaf vs slaaf

Als het mij beter uit komt, ben ik even slaaf-af. Tenminste, dat denk ik. De realiteit is echter dat ik altijd ergens slaaf van ben. Als ik mij niet afhankelijk opstel van God, word ik automatisch een slaaf van iets anders. In mijn geval wordt ik slaaf van geluk zoeken, waardering krijgen en zekerheid/controle houden.

En als ik het zo bekijk, dan is het nog helemaal niet zo gek om God op de troon te zetten van mijn leven. Ik vind het een mooi paradox dat overgave aan God werkelijke vrijheid geeft! Mijn vader zegt wel eens: Besef als christen dat je onnoemelijk rijk bent, maar ga niet naast je schoenen lopen van verwaandheid. Zie af van jezelf en zie op naar Christus.

De komende tijd ga ik proberen om mij in alle situaties afhankelijk op te stellen van God. Dit kan pas als ik eerst besef dat ik onnoemelijk rijk ben als kind van God. Na dit besef wil ik meer af zien van mijzelf. Waarschijnlijk loop ik snel tegen de lamp. Die spreekwoordelijke lamp ga ik onderzoeken en bespreken met God.

Enthousiast om ook zonder reserves God te dienen en Hem meester te laten zijn over je leven? Hier nog wat kleine lettertjes:

Je leven wordt niet persé leuk. Je leven zal goed, zinvol, avontuurlijk, vervullend en puur zijn, zoals bedoeld. Maar niet automatisch leuk, comfortabel, pijnloos en zeker. Niet zonder risico en ook niet zonder lijden. Overgave levert je alles op, maar niet persé hetgeen je denkt of hoopt. In het verleden behaalde resultaten, zijn niet relevant….