Echtheid

Ik ben veel te vaak nep. Ik wil de leukste en beste vader, echtgenoot, collega, begeleider, blogger, vriend en zwager zijn. Regelmatig ben ik dit niet en doe ik alsof. Ik zet een masker op. Ik laat mijn beste kant zien en vertel niet altijd wat ik echt denk, vind of voel. Angst om afgewezen te worden, anderen teleur te stellen. Bang om door de mand te vallen….

Mooi weer

Vreemd genoeg zie ik deze maskers ook op zondagochtend in de kerk. We zijn opeens de christenen zoals we denken dat christenen horen te zijn. Vriendelijk, vrij, rein en geduldig. Stuk voor stuk goede eigenschappen waar we ook naar moeten streven! Maar wat als we door omstandigheden even niet zo vriendelijk kunnen zijn? Wat als we worstelen met een terugkerende zonde in ons leven? Wat als het gewoon allemaal even tegen lijkt te zitten…. Op zo’n moment hebben we weinig aan onze medechristenen die mooi weer spelen.

Echt

Ik heb veel geleerd van een spreker die ik een aantal jaar geleden hoorde preken. Hij was erg eerlijk over dingen in zijn leven waar hij mee worstelde. Ik vond het zo’n opluchting om dit te horen. Het besef dat zelfs die ‘grote’ spreker worstelde met bepaalde dingen, maakte dat ik meer mijzelf durfde te zijn. Deze spreker las de indrukwekkende psalm 22. (De opmerkelijke lezer zal meerdere verwijzingen naar de kruisiging van Jezus ontdekken)

Psalm 22

David zit diep in de put en legt alle ellende neer voor God. Ik stel mij zo voor dat dit niet netjes aan tafel met gevouwen handen is gegaan. Het zou me niet verbazen als dit huilend of schreeuwend ging met de handen in wanhoop naar boven gericht. Geen masker en geen mooi weer.

2 Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? U blijft ver weg en redt mij niet, ook al schreeuw ik het uit. 3 ‘Mijn God!’ roep ik overdag, en u antwoordt niet, s nachts, en ik vind geen rust.

Dan besluit David in zijn ellende te bedenken welke goede dingen God heeft gedaan in het verleden. Ondanks het verdriet en het idee dat God is verdwenen uit zijn leven, brengt hij in herinnering wat God voor zijn voorouders heeft betekend.

4 U bent de Heilige, die op Israëls lofzangen troont. 5 Op u hebben onze voorouders vertrouwd; zij hebben vertrouwd en u verloste hen, 6 tot u geroepen en zij ontkwamen, op u vertrouwd en zij werden niet beschaamd.

Dan komt hij weer terug bij zijn eigen ellende en stort net als bij de eerste verzen zijn hart uit bij God.

7 Maar ik ben een worm en geen mens, door iedereen versmaad, bij het volk veracht. 8 Allen die mij zien, bespotten mij, ze schudden meewarig het hoofd: Wend je tot de HEER! Laat hij je verlossen, ’

Vervolgens besluit hij weer uit te spreken welke goede dingen God heeft gedaan in het verleden. Dit keer blijft hij niet steken bij zijn voorouders, maar kijkt naar zijn eigen leven met God.

10 U hebt mij uit de buik van mijn moeder gehaald, mij aan haar borsten toevertrouwd, 11 bij mijn geboorte vingen uw handen mij op, van de moederschoot af bent u mijn God.

Dan krijgen we weer een blokje waarin David alle ellende uitstort. Maar nu vraagt hij voor het eerst Gods nabijheid.

12 Blijf dan niet ver van mij, want de nood is nabij en er is niemand die helpt. 13 Een troep stieren staat om mij heen, buffels van Basan omsingelen mij, 14 roofzuchtige, brullende leeuwen sperren hun muil naar mij open.

En het klagen gaat door.

15 Als water ben ik uitgegoten, mijn gebeente valt uiteen, mijn hart is als was, het smelt in mijn lijf. 16 Mijn kracht is droog als een potscherf, mijn tong kleeft aan mijn gehemelte, u legt mij neer in het stof van de dood. 17 Honden staan om mij heen, een woeste bende sluit mij in, zij hebben mijn handen en voeten doorboord. 18 Ik kan al mijn beenderen tellen. Zij kijken vol leedvermaak toe, 19 verdelen mijn kleren onder elkaar en werpen het lot om mijn mantel.

En dan volgt nu een laatste wanhopige roep om hulp van God.

20 HEER, houd u niet ver van mij, mijn sterkte, snel mij te hulp. 21 Bevrijd mijn ziel van het zwaard, mijn leven uit de greep van die honden. 22 Red mij uit de muil van de leeuw, bescherm mij tegen de horens van de wilde stier.

U geeft mij antwoord.

Wow! Een keerpunt in deze psalm. God antwoord en David gaat God de rest van de psalm grootmaken.

23 Ik zal uw naam bekendmaken, u loven in de kring van mijn volk. 24 Loof hem, allen die de HEER vrezen, breng hem eer, kinderen van Jakob, (deze lofprijzingen gaan nog veel verzen door)

Deze psalm doet mij beseffen dat ik ondanks vervelende dingen God groot moet blijven maken en op Hem moet focussen.

Daarnaast leer ik dat God verlangt naar mijn echtheid. Ik denk dat God wil dat ik bepaalde dingen in mijn leven anders doe. Ik denk niet dat God wil dat ik mij anders vóór doe.

Photo Credit: gordontarpley via Compfight cc