Christelijke dividendbelasting

Nee, ik benijd hem niet: Gert-Jan Segers. Fractievoorzitter en 2e Kamerlid van de ChristenUnie. De schimmigheid rondom de dividendbelasting maakte de toch al lastig te verkroppen uitruil niet eenvoudiger. Toen nog de financiële tegenvaller er overheen evenals kritiek uit eigen achterban, in toenemende mate. Succes..!

In een notendop

Het is zeer onwaarschijnlijk dat je de discussie over de dividendbelasting in z’n geheel gemist hebt. Inhoudelijk ga ik er hier niet teveel op in; deze informatie vind je gemakkelijk elders. Ik geef alvast weg: het is moeilijk uit te leggen (zeker kijken!). Mogelijk heb je meekregen dat Gert-Jan Segers vorige week vrijdag een bericht plaatste in reactie op alle berichten die hij ontving nu de dividendbelasting steeds minder draagvlak geniet. Lees dat bericht voordat je hier verder leest. Moeilijke kwestie.

Segers zegt in een notendop:

• Er is geen nieuwe informatie. “Het is goed om te weten dat wij al die bezwaren vorig jaar ook kenden toen we onderhandelden over een regeerakkoord. Alle argumenten lagen ook toen al op tafel.”
• De ChristenUnie was, is en blijft tegen de afschaffing van de dividendbelasting. “Op basis daarvan hadden wij vorig jaar al een helder standpunt: de ChristenUnie is tegen afschaffing van de dividendbelasting.”
• De steun voor de afschaffing wordt gecompenseerd door andere winst (uitruil van punten). “Een akkoord waarbij wij de afschaffing van de dividendbelasting moesten slikken, terwijl de andere partijen soms weer moesten slikken bij de winstpunten van de ChristenUnie.”
• Hij heeft zich reeds verantwoord voor de keuzes die gemaakt zijn in het regeerakkoord. “De keus die we toen maakten, heb ik voorgelegd aan onze achterban – een intensieve, mooie avond in Hilversum – en ik heb me er in de media en op ons congres voor verantwoord.”
• De steun intrekken voor de afschaffing van de dividendbelasting als onderdeel van het regeerakkoord betekent de val van het kabinet. “Maar andersom hoop ik ook dat jullie begrijpen dat we rond de dividendbelasting nu voor dezelfde keus staan als vorig jaar: wel of geen kabinet.” en “Wat ik daarom niet wil doen, is mijn woord breken en deze coalitie – vanwege een vorig jaar voorgenomen besluit – beëindigen.” (al is daar nooit mee gedreigd vulde hij later aan)

Het wringt

Respect heb ik voor Segers. Hij is fractievoorzitter van de partij die al jaren mijn stem krijgt, zowel in de landelijke als de lokale politiek. Zijn eerlijkheid en openheid in deze kwestie kan ik waarderen en ik onderschrijf deze column dan ook van harte. Zijn woord betekent iets, of: “Een man, een mand. Een woord, een woord.” En waarom wringt dit dan zo voor mij? Is deze prijs voor zijn integriteit niet op te brengen?

Het ‘ja’ tegen het regeerakkoord met zo’n karig onderbouwde en peperdure maatregel is lastig te combineren met de sociale rechtvaardigheid die de ChristenUnie voorstaat. Toegeven, de uitruil heeft ook wel degelijk wat opgeleverd, maar de ‘beruchte meloen’ is wel groot hoor. Erg groot. Die kosten per jaar…! Dat geld kan ook naar onderwijs om maar wat te noemen.

Nieuwe informatie

Terug naar een belangrijk punt: er is wél nieuwe informatie. De afschaffing van de dividendbelasting ‘kost’ fiks meer. Het bedrijfsleven houdt zich aan de oppervlakte over de alom geroemde (en pover onderbouwde) voordelen op het gebied van werkgelegenheid al kreeg Rutte gisteren wel (eindelijk) steun van Unilever-baas Paul Polman. En de strijd bij Unilever is nog niet gestreden. De aandeelhouders – zie je de ironie? – kunnen het besluit het hoofdkantoor in Rotterdam te vestigen nog tegenhouden. Daarnaast is de politieke steun zeer mager. De gehele oppositie is fel gekant tegen de maatregel en ook de SGP houdt angstvallig haar kaarten tegen de borst in afwachting van Prinsjesdag. Bij afwezigheid van dissidenten wordt het een minimale meerderheid.

De discutabele onderbouwing van de maatregel is weliswaar niet nieuw, maar daarmee niet minder zorgwekkend. Dat was al een (zeer) zwak punt en in het licht van bovenstaande des te pijnlijker. Immers, had de ChristenUnie geen degelijkere onderbouwing moeten eisen? Die vraagt dringt zich steeds meer op. Anderzijds mag de steun voor het regeerakkoord ergens voor staan. Regeren kan niet zonder het maken van moeilijke besluiten, zo valt Rouvoet Segers bij. 

Geloofwaardigheid en integriteit

Daar waar de één betoogt dat de ChristenUnie haar geloofwaardigheid verliest vanwege haar steun aan het neoliberalisme, betoogt een ander dat ze juist aan geloofwaardigheid wint door zich als een betrouwbaar en integer coalitiepartner te bewijzen. Is het houden van je woord omtrent een discutabel dossier in een verslechterende context belangrijker dan het land (mee)besturen op een wijze die verenigbaar is met de social-christelijke overtuigingen van de partij en haar achterban?

Maar ja, dan versmal je het besturen dan het land onterecht tot het heikele punt van de dividendbelasting. Die wordt wel weggezet als exemplarisch voor de koers van het kabinet, maar de vraag is of dat wel terecht is. Zoals ik in de inleiding al zei: ik benijd Gert-Jan Segers niet. Het is een lastige spagaat over een zeer moeilijk uit te leggen maatregel.

Huis bouwen

Je bent tegen, maar stemt in. Het fundament voor die keuze was wankel en nu steekt de wind op. Je blijft het huis van het regeerakkoord verstevigen om de wind te weerstaan. De bouw was immers al moeilijk genoeg met de tegengestelde belangen van de bouwers en de onderliggende administratie die er wel of niet of wel bleek te zijn. Maar je loopt het risico het huis dermate te verstevigen dat het onderliggende fundament – dat zich buiten in de harde wind en grotendeels onder de grond bevindt – het met een harde klap begeeft.

En dan dondert de hele zaak in elkaar. Verstevig je niet, dan mag je hopen dat de wind snel gaat liggen.