No longer slaves
De afgelopen week had ik de serie over de postmoderne christen af willen schrijven. Ik kon mij er niet toe zetten, omdat mijn hoofd vol zat met andere dingen. Ook met dingen die me angstig maken. In plaats van het typen van een blog op de laptop, heb ik onderstaand nummer vaak op repeat gezet.
Het nummer wordt gezongen door mijn generatiegenoten. De laatste weken heb ik veel gelezen over de postmoderne invloed op de kerk. Daarbij lees ik heel erg veel over generatiegenoten die van alles rondom het geloof in twijfel trekken. Alhoewel het taboedoorbrekend is, vind ik het lang niet altijd inspirerend. Ik vind het daarom een verademing om onderstaande nummer te luisteren: deze hipsters durven nog voor een waarheid te staan. En het is ook nog eens een waarheid die mijn drukke hoofd momenteel niet vaak genoeg kan horen. Op repeat dus!
You unravel me, with a melody
You surround me with a song
Of deliverance, from my enemies
Till all my fears are gone
I’m no longer a slave to fear
I am a child of God…
From my mothers womb
You have chosen me
Love has called my name
I’ve been born again, into your family
Your blood flows through my veins
I’m no longer a slave to fear
I am a child of God…
I am surrounded
By the arms of the father
I am surrounded
By songs of deliverance
We’ve been liberated
From our bondage
We’re the sons and the daughters
Let us sing our freedom
You split the sea
So I could walk right through it
All my fears were drowned in perfect love
You rescued me
So I could stand and sing
I am child of God…
www.bethelmusic.com
Tekst en muziek: Brian Johnson, Jonathan David Helser, Joel Case
Foto: www.theunshakeable.com
Nieuwsbrief
Eindeloos lezen
Blogs
Podcasts
Muziek
Categorieën
Comments (6)
Geef een reactie
Meer over Lennert Streuper
Zo ist Len, wij zijn kinderen van een levende God en hoeven daarom geen slaven van onze angsten meer te zijn. Hij is erbij.. Een goed idee om met dit lied ons hoofd te vullen. Het leven is regelmatig al lastig genoeg.
Xm
Geloof is en blijft (al klinkt het voor ons verstand nog zo onlogisch) door de eeuwen heen: de zekerheid van de dingen die men hoopt en het bewijs van de dingen die men niet ziet! Dat was al zo voordat Mo en Pim werden geboren en blijft eeuwig waar.
Er is er maar Een die echte rust geeft: one Go-el.
One Go-el had natuurlijk onze Go-el moeten zijn!
Groetjes, opa
Lieve Lennert, wat een mooi nummer is dit.
Ik voelde rust en er kwamen tranen bij het luisteren.
Liefs Anneke
Ha, een van de beste posts tot nu toe in de serie ;)
En inderdaad geeft dit meer leven dan de reis waar twijfel je langs voert.
Zo hé, de vrouw die aan ’t einde zingt: ‘I am child of God’. Wat een stem en kracht. Geen twijfel in te bespeuren.