God boven alles?

Afgelopen week waren we met een paar vrienden in een klooster om een avonddienst bij te wonen. Door miscommunicatie met mijn vrouw bleek ik niet over een auto te beschikken en moest ik op het laatste moment de fiets pakken. Ik had nog 15 minuten en 6 km fietspad tot aan dat klooster. Met mijn Bijbeltje op de bagagedrager racete ik richting de stilte. 15 minuten later en flink bezweet, opende ik voorzichtig de deur van het klooster. Het zweet droop van mijn voorhoofd en mijn hart ging flink tekeer. Ik stapte een ruimte binnen waar het stil was. Intimiderend stil. Er zaten 8 monniken en ook mijn vrienden zaten keurig op een rij (zij hadden geen miscommunicatie gehad met hun vrouw, denk ik…).

Stilte

Ik was nog flink aan het hijgen en ontdekte voor het eerst dat dit veel geluid maakt, dus hield me in. Ik moest naar een houten bank lopen. Mijn loopje maakte ook veel geluid, maar dat leek me onoverkomelijk. Toen ik zat, klopte mijn hart hoorbaar 180 slagen per minuut.

De dienst die volgde was onwennig, indrukwekkend, mystiek en eerbiedig. Tijdens de viering (heet dat zo in een klooster?) lukte het mij niet goed om op God te focussen. De nieuwe indrukken werkten afleidend. Aan het einde van de viering bleef iedereen zitten en waren we stil.

Confronterend

Ik ben inmiddels zo gewend om altijd afgeleid te worden. Nu er geen prikkels waren, zocht ik naar contact met God. Dit lukt me niet. De confronterende stilte is groter en staat in de weg.

Toen liet mijn buurman op zijn telefoon zien (praten was nog steeds ‘not done’) welke Bijbeltekst ik moest lezen. 1 Koningen 13:1-28. Een bizar verhaal dat ik nog niet kende. Het was lang stil, dus ik had alle tijd om het verhaal een paar keer te lezen. Ik dacht dat de stilte confronterend was, dit Bijbelgedeelte deed er nog een schepje bovenop. Al lezend raakte ik in de war.

De godsman

Het verhaal gaat over een godsman die van God de opdracht krijgt om de koning te vertellen dat deze verkeerd bezig is. Er gebeuren een paar bizarre dingen: De godsman praat tegen een altaar, het altaar splijt door Gods kracht in tweeën. De arm van de koning blijft verstijfd, als deze de godsman weg wil sturen en de godsman vraagt aan God om de arm van de koning te herstellen, wat vervolgens ook gebeurt. Nadat de godsman de boodschap heeft doorgegeven, gaat hij weer op pad. Hij heeft daarbij duidelijke instructies gekregen van God: Hij mag niets eten of drinken in die stad en hij moet een andere route nemen dan de heenweg.

De koning vraagt hem nog of hij iets wil eten en de godsman slaat dit keurig af. Hij neemt netjes een andere route dan de heenweg en ontmoet daar een profeet. Een valse profeet zou later blijken, want deze verleid hem door te vragen of hij komt eten en drinken bij hem in die ene stad. Als de godsman zegt dat dit hem verboden is, zegt die profeet dat hij van een engel heeft gehoord dat er nieuwe instructies zijn en dat hij nu wel in die stad mag eten. De schrijver van het verhaal voegt er aan toe dat deze profeet liegt over die nieuwe instructies. De godsman weet niet dat het een leugen is en besluit op de uitnodiging in te gaan en heeft waarschijnlijk een gezellige tijd. Die gezelligheid slaat al snel om als de valse profeet weer profeteert. Dit keer profeteert hij geen leugen en geeft door dat de godsman ongehoorzaam is geweest zal sterven. Hij zou niet begraven worden bij zijn familie. Als de Godsman vertrekt wordt hij onderweg doodgebeten door een leeuw. De valse profeet haalt het lichaam nog op en ziet de leeuw staan naast een ezel. Zowel de valse profeet als de ezel worden niet opgegeten door de leeuw (een teken dat dit een goddelijk ingrijpen is).

Kroegje

Een kwartier stilte is behoorlijk lang. Tijdens die stilte voelde ik me ongemakkelijk door het verhaal. Die Godsman doet zo zijn best. Wijkt een klein beetje af van de instructie en wordt afgestraft met de dood. Verward en zelf een beetje boos verlaat ik aan het einde van de viering het klooster. We besluiten nog even een kroegje te pakken in de buurt.

Wat kunnen we met dit verhaal in ons eigen leven? Het laat in ieder geval zien dat het erg belangrijk is om Gods wil te zoeken en te volgen. Daarbij moeten we ons niet laten afleiden door mensen die tegen deze wil van God ingaan, zelfs niet als deze een aannemelijke boodschap hebben of een engel hebben gezien.

God boven alles

We leven niet in een klooster. Wat laten we ons vaak afleiden en wat staat dat vaak het volgen van God in de weg. We nemen ons daarom voor om gefocust te blijven op datgene wat God van ons vraagt. Terwijl we weer een slok van onze thee of bier nemen, vragen we ons ook af of het wel terecht is dat we zo boos worden dat die Godsman in onze ogen veel te hard gestraft is.

Blijkbaar positioneren we het leven en de dingen die we daarin doen, boven God. Ik vind het oneerlijk dat die Godsman niet gewoon lekker zijn leven kan leiden. Het verhaal herinnert mij er aan dat Gods wil volgen, boven al het andere staat. Maar Len, de Bijbel staat toch vol met aanwijzingen waaruit blijkt dat God graag wil dat we een mooi, vruchtbaar, welvarend leven leiden? Klopt, maar dit kan en mag nooit belangrijker worden dan God zelf.

Nog een beetje verward, een klein beetje boos, maar vooral dankbaar voor zo’n grote God en geïnspireerd om Hem te volgen, stap ik op de fiets en neem zonder verdere aanwijzingen dezelfde weg naar huis.