Christen in postmoderne tijd 6

Vandaag het laatste deel van de blogserie. Ik heb Pim (postmoderne tijdsgeest) en Mo (moderne tijdsgeest) de afgelopen maanden beter leren kennen. Ik herken veel van hen in mijn eigen leven en de mensen om mij heen. Ook zie ik duidelijke invloeden van hen in het bredere ‘christelijk Nederland’. Zoals we in eerdere delen al concludeerden zijn die invloeden zowel positief als negatief. Maar hoe verhoud je je als christen, of kerk tot de huidige tijdsgeest (Thijs)?

Eigenlijk doet het er niet zo toe met welke Thijs we precies te maken hebben. Er is altijd een Thijs geweest en er zullen nog vele Thijsen kunnen komen. Wat de kenmerken van die specifieke Thijs zijn, is niet zo relevant bij de vraag hoe we ons in de basis tot een Thijs moeten verhouden. (Zo! Bij dezen is deze blogserie over 100 jaar ook nog relevant ;-)  )

Contextualisatie

Er wordt door christenen op allerlei verschillende manieren om gegaan met Thijs. Er zijn er die vinden dat we ons niet met hem moeten bemoeien en al helemaal niet mee in aanraking moeten komen. Het enige contact met Thijs mag in de vorm van een soort getuigend baken zijn. Anderen vinden dat je Thijs op een dominante manier moet benaderen. Dus aanwezig zijn op elke plek waar hij is (politiek, scholen, wijken, sport, enz.) en daar duidelijk een christelijk geluid laten horen. Weer anderen gaan voor een subtiele benadering en richten zich op één klein Thijsje per keer. En er zijn er ook die vinden dat we alles in het werk moeten stellen om er voor te zorgen dat Thijs zich helemaal op zijn gemak voelt bij ons.

Al die verschillende manieren zijn Bijbels te onderbouwen, maar te eenzijdig. Gebaseerd op een deel van het probleem en daardoor een oplossing die uit balans is. Meer balans in de omgang met Thijs zou goed zijn. Niet door een compromis, maar door alle Bijbelse onderbouwingen een juiste plek te geven.

Balans

“Als we de mensen die dikke vrienden zijn met Thijs willen bereiken, moeten we Thijs waarderen en ons aan hem aanpassen. Maar we moeten hem ook weerspreken en confronteren. De basis van dit uitgangspunt is gebaseerd op de Bijbelse leer dat alle culturen getuigen van Gods genade en de natuurlijke openbaring. Tegelijk getuigen alle culturen van afgoderij en daarmee van verzet tegen God. Als we ons teveel aanpassen aan Thijs, gaan we ook zijn afgoden accepteren. Hier is Pim wat toe geneigd. Als we teveel afstand houden van Thijs, kan dat er op duiden dat we ons eigen thijsje (cultuurtje) hebben gemaakt en die als waarheid gaan zien. Een valkuil van Mo.

Als we ons teveel aanpassen aan Thijs, zullen we de mensen niet veranderen, omdat we hen daartoe niet oproepen. Als we ons te weinig aanpassen aan Thijs, zullen mensen niet veranderen omdat niemand naar ons zal willen luisteren. Dan stichten we verwarring, zijn we kwetsend of we komen simpelweg niet overtuigend over. Te veel of te weinig aangepast aan Thijs en ons getuigenis verliest haar levensveranderende kracht.” vrij vertaald vanuit het boek ‘Centrum kerk’ van Tim Keller.

Christelijke Pimmen zijn geneigd om de Bijbelse waarheden aan te passen aan de waarheden van de tijdsgeest (alhoewel tijdsgeest Pim ontkent dat er waarheden zijn, heeft hij ze volop. Alleen al de stelling dat er geen waarheden zijn, is voor hem een waarheid). Ze doen dit omdat ze puberen en pLuberen, zoals we eerder lazen in deze serie. Ik zou daar nog een derde reden aan toe willen voegen: Ze doen dit in de hoop relevant te zijn voor Pim. Aanpassen en verbinden in de hoop Pim te redden, maar uiteindelijk zelf te verdrinken.

Eindconclusie vraag

Na 6 delen ploeteren aan deze serie durf ik voor mijzelf te concluderen dat we de Bijbelse waarheden niet moeten laten vervagen/ vervangen of veranderen, zodat het beter past bij de tijdsgeest om ons heen. We moeten wél zoeken naar een manier om die waarheden op een relevante manier te communiceren binnen die tijdsgeest. Want de tijdsgeest is niet per definitie fout, of goed. De tijdsgeest laat mooie kanten van God zien en laat ook stukjes afgoden zien. Mooie dingen om te bevestigen en aan te verbinden en lelijke dingen om te weerleggen en afstand van te nemen.

Ik begon deze serie met de vraag wat voor plek we de huidige tijdsgeest moeten geven als kerk/christen. Het antwoord dat ik zelf concludeer heb je nu gelezen in dit laatste deel. Maar laat ik nou proberen iets postmoderner af te sluiten. Niet met een antwoord, maar met een vraag. Want bovenstaand antwoord is mijn antwoord, gevormd door mijn proces ;-) Daarom de volgende vraag: Op welke manier kan jij het evangelie overbrengen, zodat Thijs geïnteresseerd is en ondertussen het evangelie recht overeind blijft staan?