Skip to main content

Christen in postmoderne tijd 3

| Lennert Streuper |
De serie over christen zijn in een postmoderne tijd gaat weer verder! Vandaag deel 3: Twijfel

Vandaag gaat deze ‘verwarde christen in een postmoderne tijd’ verder met de serie. In de eerste 2 delen werd een beginsituatie geschetst. Voor de juiste context, raad ik je aan deze delen niet over te slaan. De postmoderne tijdsgeest (Pim) vind ik aantrekkelijk en best bevrijdend. Toch maakt het mij in de war, omdat het regelmatig haaks lijkt te staan op mijn leven als christen.

Zoals beloofd ga ik de komende blogs een aantal thema’s aansnijden die Pim met zich mee brengt en die niet lijken te stroken met het christelijk geloof. Ik heb lang getwijfeld met welk thema ik vandaag zou starten. Na een tijdje wikken en wegen heb ik besloten dat dát het thema moet gaan worden: Twijfel.

Hot item

Het twijfelen begon in mijn beleving zo’n 10 jaar geleden woorden te krijgen via Boele Ytsma die als voorganger uit de kast kwam met zijn geloofstwijfels. Ytsma was erg actief op verschillende blogs en kwam ook met 2 boeken over dit thema. In diezelfde periode werd Rob Bell populair. Rob twijfelde niet zozeer over het geloof. Wel kwam hij met theologische ideeën die erg vernieuwend waren. Vernieuwend genoeg om bepaalde geloofsfundamenten aan het schudden te krijgen. Het schudden ontstond in die periode ook door een aantal prominente Nederlandse christenen, die zich openlijk afvroegen of het scheppingsverhaal wel klopt. Het waren vervolgens de twintigers/dertigers die zich online veel bezighielden met het wikken en wegen van het geloof. Inmiddels is het ook onder het bredere publiek opgepakt. Het is momenteel niet uitzonderlijk om als christen te twijfelen over de kerk, de Bijbel en/of God zelf. Vroeger, in de moderne tijd, was dat ondenkbaar.

P(L)uber

De moderne tijd (voordat Pim zijn intrede deed) wordt onder andere gekenmerkt door feiten, ratio en een absolute waarheid. Pim relativeert die feiten, gelooft in meerdere waarheden en stelt vragen. Je zou kunnen concluderen dat Pim zich afzet tegen de moderne tijd (Mo). Dat is ook zeker het geval, maar de ingevingen van Pim zijn niet alleen gebaseerd op een puberaal afzetten. De relativerende, kritische, in twijfel trekkende eigenschappen van Pim zijn ook ontstaan door een sterk toenemende pluralisme. Pim is niet enkel en alleen een puber, eerder een pLuber.

Pluralisme

De afgelopen jaren is onze enorme wereld heel klein geworden. We reizen overal naartoe. We kunnen alles lezen, zien en ervaren; uit alle culturen en over alle opvattingen. We trouwen, discussiëren, beschouwen en verbinden ons met de hele wereld. De informatie die Mo in een heel leven op zich af kreeg, krijgt Pim in 1 week te verwerken. We zijn over van alles op de hoogte. Pim probeert de complexiteit van al die verschillende opvattingen een juiste plek te geven. Waar Mo wat mokkend en met oogkleppen op de andere kant op kijkt, staat Pim met open armen alles en iedereen te verwelkomen. Alhoewel al die verscheidenheid heel mooi is, is het ook best lastig om je staande te houden tussen al die verschillende opvattingen. Pim houdt zich daarom vast aan relativisme en ziet alles in meervoud: iedereen heeft zijn of haar eigen bril/context/uitgangspunt van waaruit wordt geleefd en dat is prima. Vrijheid is essentieel voor iedereen. Je moet doen wat je zelf wil, als je maar dicht bij jezelf blijft. Daarbij laat Pim zich inspireren door zijn omgeving (de hele wereld dus) en na het inspireren gaat hij dit in zijn leven combineren.

Pim de christen

Je hebt het vast al door. Dé waarheid, beschreven in hét boek, past niet echt in het straatje van Pim. Veel te enkelvoudig. Veel te eenzijdig. Veel te veel opgelegd. Genoeg redenen om dit in twijfel te trekken.

En nu zit Pim in de kerk. Enerzijds als puber: Mo heeft de kerk behoorlijk beïnvloed met zijn eenzijdige, rationele benadering en dat is Pim zat. Anderzijds zit hij er als een pLuber: Pim neemt een hele backpack vol ervaringen en opvattingen mee en is niet van plan deze aan de kant te laten schuiven door een mannetje op een podium. Maar Pim zit er voornamelijk omdat hij verlangt naar datgene wat zijn leven écht zin kan geven.

Ik ben ook een Pim. Ik ben immers 32 jaar en kom er niet onderuit dat ik opgroei in een pimmige maatschappij. Ik herken me zowel in de puber als de pLuber. Twijfel is niet iets waar ik persoonlijk mee worstel, maar ik zie het veel om mij heen en ik kan mij (zoals een echte Pim betaamd) best voorstellen dat hier mee geworteld wordt.

Pims twijfel wordt vervolgd. De volgende keer gaan we verder met de voor en nadelen van Pim/Mo in de kerk t.o.v. dit thema. Wat moeten we nou met twijfel over het geloof? Zegt de Bijbel hier iets over? Hoe zit dat met de absolute waarheid die onlosmakelijk verbonden is aan het christelijke geloof vs Pim? Hoe gaan we om met onze verworven vrijheid (en dus de mogelijkheid en ruimte voor andere opvattingen, vragen en twijfels) die vaak zo haaks lijkt te staan op het geloof in God? En waarschijnlijk schieten me deze week nog meer vragen te binnen. Tot volgende week!

 

 

Comments (2)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Meer over Lennert Streuper

Lennert is ruim 35 jaar, getrouwd en vader van twee zonen. Hij was Jarenlang jeugdleider en kerkt bij een evangelische gemeente. Het allerliefst zit hij met zijn vrouw, vrienden of zwager te bomen over het leven.