Skip to main content

Digitale maagband

De symptomen werden te erg, dus er was een drastische maatregel nodig. En nu heb ik een maagband. Een digitale welteverstaan.
Inschrijven krachtvoer nieuwsbrief (5-6x per jaar)
Inschrijven nieuwsbrief

Ik ben er niet heel erg trots op, maar ik wil het toch met jullie delen. Ik heb een maagband. Niet echt in mijn maag. Wel op mijn apparaten. De kabel is uit de tv, netflix is opgezegd en op mijn smartphone kan ik alleen nog de mail checken, internetbankieren, de weg vinden met maps, whatsappen, de Bijbel lezen, muziek luisteren en wat sportapps gebruiken. Een blokkade-app heeft al het andere achter een wachtwoord verstopt die alleen mijn vrouw weet. En nee, ik zit niet onder de plak. Deze digitale maagband is vrijwillig.

Loze momenten

De ingreep was noodzakelijk. De afgelopen jaren werden de symptomen steeds erger. In het begin zocht ik de afleiding van een scherm alleen op loze momenten. Tijdens de afwas, het poepen, wachten op de bus en tijdens de pauze op het werk. Dat was op zich prima en ik was niemand tot last. Het werd vervelender toen ik steeds creatiever werd in het ontdekken van loze momenten. Zo bleek de tijd voor het in slaap vallen ook een loos moment te zijn die opgevuld kon worden door een scherm. De vermoeidheid de volgende dag, was niet alleen voor mijzelf vervelend. Mijn omgeving had er ook last van.

Eerst even op Facebook, dan een hip spelletje, Nu.nl, Twitter, Marktplaats (altijd op zoek naar een nieuwe auto of motor), Youtube,  een blogje lezen en omdat ik dan weer een uur verder ben, is het de moeite waard om opnieuw Facebook te checken.

Uitzondering

Hele dagen zat ik met de kinderen thuis. Best saai af en toe. Saai is loos, dus de telefoon, laptop, tablet kwam tevoorschijn. Terwijl ik bezig was met het rondje Facebook, hip spelletje, Nu.nl, enz, enz… werd dit soms ruw verstoord door een huilend kind of een vieze luier. Snel oplossen, zodat er weer een loos momentje gecreëerd kon worden. Nee, ik was niet altijd een top-vader.

Er was trouwens een uitzondering op de regel dat ‘schermtijd alleen mag tijdens loze momenten’. Als ik niet lekker in mijn vel zat (ongerust, angstig, zenuwachtig, gestrest, of welk vervelende gevoel dan ook), mocht ik op álle momenten afleiding zoeken op een scherm. Want het schermpje haalt niet alleen de saaie momenten uit het leven weg. Het haalt ook vervelende gevoelens weg. Je bent even weg. Van jezelf en je omgeving.

Die laatsten vinden dat natuurlijk niet heel tof. Dat de vrouw kon zeuren over mijn schermgedrag maakte niet zoveel indruk op me. Dat viel in het zelfde rijtje als zeuren over het gootsteentje, de vieze boxershort en het tandpastadopje.  Toen de kinderen (die nauwelijks een paar woorden konden praten) toch duidelijk communiceerden dat zij graag aandacht wilden van hun pa, was ik wel even van slag. Dat voelt niet fijn hoor, van slag zijn. En eigenlijk wist ik maar 1 oplossing…

Gevolgen

Mijn schermverslaving had dus negatieve gevolgen. Ik bleef weg bij vervelend gevoel, met als gevolg dat er een emmer vol liep, zonder daar aandacht aan te besteden. Ik had onvoldoende aandacht voor mijn vrouw en kinderen en gaf ook nog eens een slecht voorbeeld. Ik nam allemaal informatie tot me die niet echt van belang was, maar wel mijn hoofd vulde. Ik kwam niet meer voldoende toe aan dingen die ik eigenlijk zou willen doen. De afleiding en het prettige gevoel werkte als een surrogaat. Ik begon te vergeten wat de gezonde manieren zijn om even te ontspannen of de gedachten te verzetten.

Het schermpje geeft zonder veel moeite een positieve boost. Ik werd er lui van. De dingen die ik altijd graag deed (maar wel een beetje inspanning kosten), begon ik tegenop te zien. De drempel werd steeds hoger. Schermpje of tijd nemen met God? Je raad het al…

Ik was het een tijd geleden al spuugzat. Het perfecte moment voor gedragsverandering. Dus ik stelde goede voornemens op. Deelde dit met mijn omgeving en ging vol goede moed genieten van het échte leven. Dit ging prima. Voor 4 dagen.

Écht

Er waren drastischere maatregelen nodig. En nu heb ik dus een maagband. En die band bevalt me prima! Hoe verstikkend zo’n band ook lijkt te zijn, mij geeft het lucht. De eerste week met de band pakte ik elke tien minuten mijn telefoon om iets te checken. Ik checkte elke tien minuten mijn mail, banksaldo, streetview en whatsappjes. Daar gaat de lol snel van af. De tweede week werd de pakneiging minder en begon ik weer échte dingen te pakken.

Ik wil het leven weer voelen. Ik wil mijn geluk delen door op de fiets te stappen en een vriend te ontmoeten, niet door een update te plaatsen en elke 15 minuten te checken op likes of retweets. Ik wil mijn hoofd vullen met echte mensen die praten, met boeken, muziek en stilte. Ik wil mijn zoon leren dammen en met de jongste wil ik mens erger je niet doen. Ik verlang enorm naar een puur leven. De leuke en minder leuke kanten, zonder filter. Dat ik daar blijkbaar een maagband voor nodig heb, neem ik voor lief.

Nieuwsbrief

Aanmelden

Eindeloos lezen

Willekeurige blog

Blogs

Podcasts

Muziek

Categorieën

Reacties (11)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Meer over Lennert Streuper

Lennert is ruim 40 jaar, getrouwd en vader van twee zonen. Hij was jarenlang jeugdleider en kerkt bij een evangelische gemeente. Het allerliefst zit hij met zijn vrouw, vrienden of zwager te bomen over het leven.
Meer posts van Lennert