Religie is afgeleid van het woord ‘religare’, dat ‘verbinden’ betekent. Religieus zijn betekent letterlijk dat je verbinding zoekt met iets buiten jezelf. Iedereen verbindt zich  met iets waar hij/zij hoop en kracht in vindt (liefde, geld, carrière, natuur). Ons over ontwikkelde zelfbewustzijn zit die gevoel van verbondenheid vaak in de weg. En dat verlangen of gemis naar verbondenheid willen de meeste religies (en spiritualiteit) vullen.

Bij religie denken mensen vaak aan georganiseerde religie en vooral aan het slechte dat daaruit is voortgekomen (schuld, misbruik, vervolging). Religie is echter niet de oorzaak van geweld, dat is de menselijke natuur. Zodra mensen zich in instituties verenigen, gaat de deur open naar ongelijkheid, misbruik en geweld. Religie is één van de vele excuses om anderen te misbruiken, onderdrukken, martelen en te doden

Je kunt religie voorstellen als een driehoek, waarbij alle zijden interactie en invloed op elkaar hebben. God, de mensheid en het individu. We hebben nu vooral de georganiseerde religie behandeld (relatie tussen God en mensheid, mensen als groep), maar we hebben ook de mystieke kant (relatie van God met de individuele mens) en de ethiek (relatie tussen mensheid en individu, mensen onderling, hoe ga je met elkaar om?)

Redenen

En waarom verbinden we ons met dit christelijke geloof? En deze kerk? Is dat vanwege die wieg? Die staat in Nederland, dus dan is de keuze voor een protestants-christelijk geloof bijna voorbestemd, maar wij kiezen zelf toch ook?

Ik kan wel een paar redenen noemen die voor de meeste mensen hier in de zaal zullen gelden. Waarom wij het christendom verkiezen boven andere godsdiensten. Als je namelijk naar de kern van het christendom gaat dan kom je op een paar kenmerkende verschillen:

Het unieke aan het christendom zijn niet de religieuze handelingen of haar antwoord op reden van ons bestaan, maar zit hem in het figuur van Jezus. Geen enkele van de wereldgodsdiensten kent een God die zijn Zoon naar de aarde stuurt om ons te redden. Geen enkele God is afgedaald naar de mensen, om met hen te leven, te lijden en te sterven (en weer op te staan).

En een ander belangrijk, uniek begrip is het woord ‘genade’. Gods genade is een breed begrip: het omvat alles wat God wil geven om mensen blij en gelukkig te maken, zonder tegenprestatie. Dat is de grondbetekenis van het woord ‘charis’ in de Griekse brontekst van het Nieuwe Testament.

De wieg bepaalt dus (gelukkig) niet alleen, maar net genoemde redenen klinken misschien wat droog. Dat kan komen omdat dit die organisatorische en ethische kanten van religie zijn. Maar er is ook die persoonlijke (mystieke) keuze: mijn persoonlijke verbinding, band, relatie met God. Ik ben me bewust van mijn keuze tegenover alle keuzemogelijkheden, maar voor mij is dit de Waarheid. God bestaat. En waarom: omdat ik binnen deze christelijke (protestantse) context God heb ontmoet.

Je kunt het vergelijken met de persoon waarmee je een relatie hebt of getrouwd bent. Door hem/haar leer je de Liefde kennen en zijn de andere keuzes niet meer belangrijk. Of om een ander voorbeeld te nemen: het is net zoals je favoriete voetbalclub. Ik heb Ajax fan en iemand heeft mij mijn liefde voor voetbal via Ajax gebracht. Heb ik later nog eens alle andere clubs overwogen/meegewogen? Nee, want ik had mijn liefde al ontmoet. Besefte ik dat er andere clubs waren? Misschien niet altijd, maar zelfs nu ik het wél weet, blijf ik Ajax fan. Al is dat geen pretje momenteel