The Revenant. Rauw.

Nog nooit won Leonardo DiCaprio een oscar. Hopelijk komt daar met deze film verandering in. The Revenant scoorde in ieder geval al flink op de Golden Globes, inclusief de felbegeerde ‘best motion picture – drama’ en de ‘best performance by an actor in a motion picture – drama’ voor DiCaprio. Hij speelt in deze film de rol van avonturier en pelshandelaar Hugh Glass. Onwaarschijnlijk, maar waar: de film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Alhoewel hij nauwelijks spreekt in deze film, weet hij met zijn gezichtsuitdrukking goed duidelijk te maken wat hij voelt. Plus wat grommen en brommen.

Beer scene

Alhoewel ik de openingsscène van de film al erg indrukwekkend vond, niet in de laatste plaats door het geweldige camerawerk, overtreft de scene waarin Glass wordt aangevallen door een beer. Niet eerder zag ik trucage van zo’n hoog niveau. Je wéét dat het geen echte beer is, maar wat je ziet is toch zeker een echt beer. De camera zit er zo kort op dat het scherm beslaat als de beer uitademt. Een trucje dat we verderop in de film nog een enkele keer tegenkomen. Je kan bijna niet anders dan op het puntje van je stoel zitten. Een enigszins sterke maag helpt overigens ook. De manschappen van Glass laten hem op een zeker moment achter voor dood. Tom Hardy vertolkt John Fitzgerald met verve en brengt de film goed in balans.

Wraak

Wat ‘rest’ is een lange tocht door de werkelijk prachtige wildernis. Rauw, echt, en zonder opsmuk. Daarmee wil ik zeggen: niet alleen fraaie plaatjes, maar ook aandacht voor de onvergeeflijkheid van de wildernis. Het weerhoudt Glass er niet van stukje bij beetje op te knappen en zijn vendetta vol wilskracht voort te zetten. Dat gaat zeker niet zonder slag of stoot. Neem bijvoorbeeld de scene nabij de klif en de boomtoppen, waar wederom het camerawerk indruk maakt (naast spanning van de scene). Alhoewel de film niet doordrenkt is van wraak, gaat het in het laatste deel hier wel veelal over. De onvermijdelijke confrontatie tussen Glass en Fitzgerald.