Zakelijke poen

Goede herinneringen heb ik aan het spelletje ‘Familie Poen’ (nog steeds verkrijgbaar). Kijkend naar de reviews ben ik niet de enige. Een eenvoudig en vlot spel dat we talloze keren op de camping en thuis gespeeld hebben. Het is me bijgebleven dat het spel vaak eindigt met “Poen” “Poen” “Familie Poen”. Vandaag gaat ook m’n blog over poen. Al in 2014 deelde zwager Len in deze blog 10 inzichten over geld. Vandaag maak ik de cirkel wat kleiner: hoe om te gaan met geld in je gezin?

Ondernemerspoen

Voor wie dat niet weet: ik werk als sinds het afronden van m’n opleiding voor mijzelf. Het begon met een marktonderzoekbureau genaamd Inzicht Marktonderzoek. Dit breidden we later uit met een veldwerkbureau voor online kwantitatief marktonderzoek: Panel Inzicht. Eind 2013 verkocht ik laatstgenoemde aan mijn compagnon en eind 2015 ging ook de naam Inzicht Marktonderzoek terug naar hem over. Dit omdat ik inmiddels mijn nieuwe onderneming voor ogen had: Informatiebeveiliging Gemeenten. Later aangevuld met het label Privacymanagement Gemeenten. Tot zover.

In die ondernemingen verdien ik in meer of mindere mate poen. Ondernemerspoen. Waarom ik dat zo noem? Lees verder.

Ondernemerspoen ≠ privé poen

Mijn vrouw werkt en verdient daar ook poen mee. Vanzelfsprekend ligt de verhouding bruto netto daar iets anders, maar daar krijg je een hoop zekerheden voor terug die ik als ondernemer niet heb. Nu ben ik bij mijzelf in loondienst en verdien ook gewoon een maandelijks salaris. Voor wie mijn salaris wil weten: klik hier. Beide inkomstenbronnen vormen voor mij (ons) duidelijk de: privé poen. We betalen er onze hypotheek, vakantie(s), beide auto’s, boodschappen én luiers van.

Maar mijn salaris staat niet per sé gelijk aan de winst die mijn onderneming (nu weer) maakt. De ruimte tussen het loon dat je uitbetaalt en de winst na belasting die de onderneming maakt noem ik de ondernemerspoen. Die poen is overigens ook bestemd voor mijn eigen risico op mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering en dient eveneens als start van mijn pensioenvoorziening.

ICT maar ook overhemden

Van de ondernemerspoen kan en moet je aankopen doen. Immers, als ondernemer zul je bepaalde kosten maken. Zo huur ik een kantoor, heb ik een zakelijk internetabonnement en koop ik zo nu en dan “ICT middelen”. Denk hierbij aan de mobiele telefoon, tablet, laptop, NAS, printer of Playstation 3. Dit soort apparaten hebben sowieso mijn interesse dus ik heb het geluk dat ik dit grotendeels kan bekostigen met (bruto) ondernemerspoen.

Maar overhemden dan? Als consultant vind ik het van belang er verzorgd uit te zien bij de opdrachtgever en daarom heb ik een verzameling overhemden. En die Ledub mouwlengte 7 overhemden zijn niet goedkoop, ze kwalificeren niet als bedrijfskleding en zijn dus niet aftrekbaar. Kortom: die betaal ik uit de privé poen, en niet uit de ondernemerspoen. En daar begon de schoen te wringen.

Meten met twee maten

Bij sommige vrienden sta ik bekend als een krent. Zelfs mijn zwager Len heeft me wel eens zo genoemd, al gebruikte hij subtielere termen. Zelf denk ik dat het nog wel meevalt, maar mijn vrouw confronteerde mij laatst met mijn gedrag. Ik blijk inderdaad te meten met twee maten. Enerzijds poog ik mijn vrouw af te remmen in het kopen van bijvoorbeeld kleding, schoenen of zo’n fraaie iPhone. Dat doe ik meestal niet bewust (soms wel). Anderzijds ontzeg ik mijzelf nauwelijks de “ICT middelen” en overhemden. Voor mijzelf rechtvaardig ik dat op twee manieren, zo vond ik uit:

• de van-voor. Je kent het wel: het gevoel dat je een (veel) lagere prijs betaalt dan de waarde die iets volgens jou vertegenwoordigt.
• de omzetmaker. De aankopen die direct te linken zijn aan het genereren van huidige en/of toekomstige omzet.

De van-voor

Als ondernemer kan je de BTW op je aankoper verrekenen. Feitelijk betekent dit dat ik als ondernemer bij zakelijke aankopen geen 21 % BTW hoef te betalen. Daarnaast kan ik, zoals ik hierboven al toelichtte, zakelijke aankopen aftrekken van mijn winst. Dat laatste heeft natuurlijk een positief effect op de door mij te betalen inkomstenbelasting (die wordt lager). Een nieuwe mobiele telefoon hoef je dus niet pas aan te schaffen als die oude écht stuk is; ik kan deze zakelijke aankoop immers prima rechtpraten met het van-voor argument! Een telefoon van € 699,- is ex BTW nog ‘maar’ € 578,-. Als ik die € 578,- niet uitgeef, betaal ik daar aan het einde van het jaar 42-52% inkomstenbelasting over. Omgekeerd geredeneerd, maar toch. Voila.

Maar als mijn vrouw een nieuwe telefoon wenst gaat de redenering volstrekt anders, zo ontdekten we. Ik zei toch al: ondernemerspoen ≠ privé poen.

De omzetmaker

Maar ik ga nog een stapje verder. De overhemden zijn niet zakelijk aan te schaffen dus die dien ik met privé poen te kopen. De van-voor gaat daar dus maar beperkt op (al wacht ik wel vaak op de sale, echt waar!). Maar dat praat ik op een andere manier recht: overhemden met mouwen die lang genoeg zijn, en enigszins trendy, dragen bij aan een verzorgde uitstraling en die dragen bij aan het verkrijgen en behouden van opdrachten. Opdrachten zorgen voor omzet en omzet zorgt voor privé en zakelijke poen. Ofwel: een inkomen. Voila.

Maar als mijn vrouw nieuwe kleding wil, terwijl ze naar mijn smaak voldoende (mooie en goed zittende) kleding in de kast heeft hangen, trap ik gevoelsmatig op de rem. Schoenen idem.

Wijze les

Weinig Bijbelverzen vandaag. Wel hopelijk een vermakelijke inkijk in de wat scheve/verknipte gedachten die er in mijn hoofd leven als het gaat om het wel/niet doen van uitgaven. Zakelijk of privé. Verantwoord omgaan met geld beperkt zich niet tot het delen met anderen buiten je gezin. De vraag is ook: welke rol speelt geld bínnen je gezin? Is alles van jullie beide, of (nog) niet? Wat wordt als eerlijk gezien, en wat niet?

En voor de ondernemers onder ons: hoe consequent en rechtvaardig ben je in het beheren en spenderen van je ondernemerspoen? Wees eens eerlijk.