Rust

Waaraan kunnen mensen in jouw omgeving zien wat je belangrijk vindt? Vaak is wat je in theorie belangrijk vindt, niet wat je in de praktijk het meest doe. En wat in theorie een bijzaak is, snoept in de praktijk stiekem veel van je tijd op. Wat je doet heeft grote invloed op waar je hart naar uitgaat, waar je naar verlangt. In dit handelen, zal ik eerder God en mezelf vinden dan te midden van allerlei bijzaken.

Ik vind bijvoorbeeld rustig zijn/blijven en nadenken-voordat-je-wat-zegt-of-doet belangrijk, maar in de praktijk komt hier weinig van terecht. Ik verlies nog wel eens mijn geduld, praat te snel/ te veel of ben druk met zaken waar ik van tevoren al weet dat ik er geen voldoening uit zal halen (zoals te lang naar een willekeurige ‘black mirror’ kijken). Ik zou van al die zaken willen dat ik hier beter in was, omdat ik dat dus belangrijk vindt.

Herhaling

Maar met alleen iets willen kom je er niet, je moet dingen doen. Je moet gaan kiezen voor andere handelingen, een nieuw ritueel/rituelen bedenken om je te helpen je doelen te verwezenlijken, een nieuwe liturgie maken. Je moet je dat vervolgens eigen maken, zodat het een vast patroon gaat worden. En als het goed is, worden je doelen in de loop der tijd meer een onderdeel van je leven en creëer je rust door regelmaat.

Herhaling en rust zijn overigens tegenovergesteld aan wat onze huidige (consumptie)maatschappij ons voorspiegelt en laat denken. Vele reclames vertellen ons dat we telkens nieuwe dingen moeten doen en ontdekken. Stilstaan is achteruitgang, terugkijken heeft geen zin, de blik moet naar voren. Of terugkijken wordt te gelde gemaakt, niet terugkijken om ervan te leren, maar terugkijken om herinneringen te kopen ( door middel van ‘experiences’, dure heruitgaven of ‘remakes’).

Methode

Ik heb geprobeerd om twee zaken die ik graag doe, bewust te gaan plannen: namelijk hardlopen en lezen. Ik plan dus zorgvuldig hoe lang of hoeveel kilometers ik wil hardlopen en hoeveel bladzijden ik per dag wil lezen. Dit klinkt natuurlijk als een contradictio in terminis, je vrije tijd plannen, maar het is wel efficiënt en werkt voor mij. Het geeft voldoening, dient mijn belang. De regelmaat zorgt voor rust. En bijkomend voordeel: ik voel me fit en geestelijk voldaan. Als er dan nog tijd over is, is het makkelijker om de boel de boel te laten

De kerk bood en biedt altijd al dit tegenwicht, maar ik was me er te weinig van bewust. Het leveren van kritiek op de kerk blijkt makkelijk, maar de kerk waarderen is soms moeilijk. De kerk biedt namelijk een methode: de liturgie. Je voegt je namelijk in een oeroude, beproefde traditie en eenmaal bekend met deze traditie en bijbehorende rituelen, kun je je gemakkelijk invoegen. Orde en regelmaat, waarbij de liturgie dus rust biedt en tijd voor nadenken. Dit is binnen een kerkgebouw een gemeenschappelijke bezigheid, maar eenvoudig toe te passen in je persoonlijke leven. De kerk biedt ook orde en regelmaat: het bidden, Bijbel lezen, de vieringen etc.

 Conclusie

Waaraan kunnen mensen in jouw omgeving zien wat je belangrijk vindt? Ik hoop dus in het volgen van onze liturgie, zowel je persoonlijk als de kerkelijke liturgie. En idealiter overlappen deze twee elkaar zo nu en dan. Maar ook door gewoon bewust te gaan doen in plaats van onze bijzaken onze hoofdzaken te laten overheersen.