Skip to main content

Wachtchristen

Ik ben vaak een wachtchristen. Jammer, want het koninkrijk van God wordt nu al vorm gegeven. Stoppen dus met afwachten in een leven waar ik zelf koning ben.

Soms lijkt het me een geweldig idee: Ik ga heel mijn leven lekker doen waar ik zelf zin in heb, zonder dat ik me laat belemmeren door het geloof. Vervolgens bekeer ik mij vlak voor de dood (hopelijk komt deze dan niet onverwacht) en kom op die manier in de hemel. Voornamelijk vroeger leek me dit letterlijk het beste van 2 werelden.

Wachtruimte

Als christen vinden we het soms lastig in deze wereld. We hebben het idee dat we ons aan allemaal regeltjes moeten houden die het leven een stuk minder leuk maakt. We geloven voornamelijk, omdat het ons iets oplevert in de toekomst: een ticket naar de hemel. Natuurlijk zullen we dit niet zo ongenuanceerd zeggen, maar als we eerlijk zijn lijkt ons leven té vaak, té veel op een wachtruimte voor het eeuwige volmaakte leven. In die wachtruimte proberen we er het beste van te maken en alles uit het leven te halen. Het geloof lijkt echter vooral relevant voor de toekomst en een belemmering voor het nu.

In het begin

In het begin schiep God de aarde. Deze was perfect ontworpen en alles was goed. God wilde hier niet alleen van genieten en maakte mensen die op deze aarde volledig konden genieten. Omdat God een relatie wil met mensen, schiep Hij de mensen met een vrije wil. Als je verplicht bent om met iemand een relatie aan te gaan, is dat natuurlijk geen echte relatie. Liefde kan alleen ontstaan vanuit een vrijheid. Mensen hebben dus een vrije wil en kunnen kiezen om goed, of om kwaad te doen.

Aan het eind

Heel mooi dat de mens een vrije wil heeft. Het nadeel is wel dat we inmiddels een behoorlijk zooitje van de eens zo mooi ontworpen aarde hebben gemaakt. Gelukkig lezen we in de bijbel dat God radicaal in gaat grijpen. Er zal een moment komen dat al het slechte wordt weggenomen en de aarde weer volmaakt zal zijn. De volmaakte schepping staat beschreven in genesis. Dat radicale ingrijpen staat beschreven in openbaringen. Daartussen leven wij. In een wachtruimte…..

Nu

Vorige week liet mijn zwager al mooi zien dat het koninkrijk van God ook nu al vorm gegeven kan worden. En wel door ons (of beter gezegd: door ons heen). Niks geen hoopvol afwachten. Het besef dat we nu al kunnen werken aan het koninkrijk van God, maakt het geloof super relevant voor NU. Geen mooie praatjes in de wachtruimte, zodat er meer mensen in de wachtruimte komen zitten met een ticket. Relevant zijn voor anderen, zodat ze er nú wat aan hebben.

Begrijp me niet verkeerd. Bevrijding van zonden is de basis, daar wil ik niks aan af doen. Maar het is een startpunt en niet het eindpunt. Staat mijn persoonlijke verlossing of Gods plan met Zijn koninkrijk centraal in mijn leven? Ik wil niet verlost af zitten wachten. En dat is ook niet de bedoeling!

Spannend

Een koninkrijk impliceert ook een koning. En het gaat in mijn leven nog veel te vaak over mijn eigen koninkrijk waar ik de koning ben. Eigenlijk vind ik het best wel moeilijk en spannend. Als ik nu al aan het koninkrijk van God kan werken, dan moet ik wel uit mijn veilige wachtruimte komen. Ik moet veel meer gaan vertrouwen op God en bepaalde zekerheden durven los te laten. Ik moet stoppen met koninkje spelen over mijn leven en open staan voor de dingen die ik kan inzetten voor Gods Koninkrijk. Pfff… Ik vind het al spannend om aan mijn oude buurvrouwtje te vragen of ik iets voor haar kan betekenen.

Borrelen

En toch gaat er van alles in mij borrelen van enthousiasme. Eigenlijk ben ik die wachtruimte zat en lijkt het me enorm uitdagend om het geloof en de dingen die Jezus ons leert in de bijbel concreet te gaan maken. Het leven leven waarvoor ik oorspronkelijk gemaakt ben.

Als het koninkrijk van God inderdaad nu al vorm krijgt hier op aarde en ik daar actief aan kan bijdragen, dan heeft dat grote gevolgen voor de manier waarop ik leef. Het heeft gevolgen voor de manier waarop ik de bijbel lees en interpreteer, wat ik doe met mijn geld, hoe ik met de regels in de bijbel om ga, hoe een gemeente functioneert, hoe ik om ga met mijn tijd, omgeving, lichaam, medemens, kinderen, enz.

Laat dat nou perfect aansluiten bij de goede voornemens die ik opsomde in mijn eerste post. De komende tijd wil ik op deze blog bij houden hoe het leven is (of zou moeten zijn) buiten de veilige, maar gezapige wachtruimte op het gebied van bovenstaande thema’s.

Ik was nogal verward door de verschillende benaderingen van het Koninkrijk van God in de bijbel. Bepaalde teksten hebben het namelijk over een toekomstig koninkrijk dat nog moet komen. Andere teksten geven aan dat het koninkrijk van God nu al aanwezig is. Het lijkt wel dat er over verschillende koninkrijken wordt gesproken. Ik heb verschillende studies over dit onderwerp gelezen en vond deze erg verhelderend (een aanrader om te lezen. Helemaal omdat de komende blogposts ook over Gods koninkrijk kunnen gaan): Studie koninkrijk van God

Photo Credit: IngolfBLN via Compfight cc

Comments (2)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Meer over Lennert Streuper

Lennert is ruim 40 jaar, getrouwd en vader van twee zonen. Hij was jarenlang jeugdleider en kerkt bij een evangelische gemeente. Het allerliefst zit hij met zijn vrouw, vrienden of zwager te bomen over het leven.