Goede voornemens

Ik hoor je denken: het is al drie weken januari, moet je het nu nog hebben over goede voornemens? Niet zo’n hele rare gedachte, meestal duren dergelijke goede voornemens niet langer dan een week of twee. Mensen die heel gedisciplineerd zijn houden het wat langer vol, maar zelfs bij hen verdwijnen de voornemens als sneeuw voor de zon, zo rond april. Het is niet erg hip om goede voornemens te hebben (het is vooral erg hip om rond te bazuinen dat je geen goede voornemens hebt) en toch heb ik ze.

Kwaaltje

3,5 jaar geleden had ik ook goede voornemens. Vreemd, want januari was allang voorbij en de zon scheen volop. Het was september en ik barste van de goede voornemens. Normaal riep ik altijd dat ik niet deed aan goede voornemens, maar dit keer was alles anders….

Die zonnige dag moest ik tussen alle bezigheden door even naar het ziekenhuis voor een onderzoek ivm een kwaaltje. Ik ging liggen en de radioloog vertelde dat ik de uitslag later in die week zou horen. Niet dus, al tijdens het onderzoek kwamen andere artsen ietwat bezorgd meekijken en volgde de uitslag: kanker.

De volgende dag werd ik met spoed geopereerd en toen volgden twee lange weken van wachten op meer duidelijkheid over de ernst van de situatie. In die twee weken ben ik heel wat jaartjes ouder geworden. Het was een onzekere periode die ik niet graag nog eens mee zou maken. En toch denk ik dat het goed is dat ik het wel heb meegemaakt.

Kraakhelder

Tijdens die periode waarin het niet duidelijk was hoe mijn leven verder zou lopen en hoe lang deze nog zou duren, werd alles zeer helder en scherp. Ik had heel helder dat ik dingen anders wilde doen in het leven. Dingen die altijd wel in mijn achterhoofd zaten, maar nu kraakhelder op de voorgrond werden gezet. Ik wilde weg uit het grijze gebied. Bewuster omgaan met mijn omgeving, geld, lichaam, vriendschappen, relatie met God, milieu, voeding, enzovoort. O ja, meer ‘mijzelf zijn’ en minder borrelnootjes eten.

Sleur

Gelukkig kreeg ik na die twee weken goed nieuws. Het liep met een sisser af. De eerste weken die daarop volgden heb ik intens van het leven genoten en lukte het om weg te blijven uit het grijze gebied. Maar al vrij vlot kwam de sleur weer terug en zat ik weer in dezelfde patronen als voorheen.

Misschien ken je de verhalen wel van mensen die in een arm Afrikaans land zijn geweest en de eerste weken na terugkomst in eigen land heel zuinig om gaan met het water. Na een paar weken staan deze mensen toch weer een watergevecht te houden in een septemberzonnetje…

Zoektocht

Ik wilde bewuster leven in alle gebieden van mijn leven. Niet meer onnadenkend met de meute meehobbelen. Tijdens het zoeken naar boeken, films en mensen die mij hierin konden inspireren deed ik een opmerkelijke ontdekking. Na allerlei omwegen kwam ik er achter dat heel veel inspiratie in de bijbel staat. Niet alleen inspiratie, maar ook hele concrete toepassingen. Een boek waar ik mijn hele leven mee bekend was en veel had gelezen, maar waar ik niet had verwacht dat het me zo concreet zou helpen bij mijn voornemen om bewuster te leven.

Ik ken al van jongs af aan de regels, of wat evangelischer geformuleerd ‘de richtlijnen’ die in de bijbel staan. Deze richtlijnen heb ik altijd lastig gevonden.

Als 13 jarig broekie deed ik enorm mijn best om volgens de christelijke richtlijnen te leven, maar faalde enorm met een hoop schuldgevoel als gevolg. Op mijn achttiende ontdekte ik de genade van God en de vrijheid zoals die zo mooi wordt beschreven in Galaten. Weg was het schuldgevoel. Ik voelde me vrij en moest helemaal niks meer! De richtlijnen wuifde ik weg als wettisch en iets met ‘nieuw verbond’…

Zonnige septemberdag

Je snapt dus wel dat ik het opmerkelijk vond om weer bij die richtlijnen uit te komen in mijn zoektocht naar inspiratie. Wat maakt nou dat ik deze richtlijnen nu niet meer als die dertienjarige benauwend of wettisch ervaar en waarom zorgt de vrijheid en genade er niet voor dat ik gezapig op de bank blijf hangen met een borrelnootje?

De komende tijd hoop ik hier samen met jullie achter te komen. Verder wil ik samen met jullie uit het gezapige, grijze gebied trekken. Hopelijk zijn we hiervoor gemotiveerd zonder eerst een bericht nodig te hebben op een zonnige septemberdag van een radioloog en bezorgd kijkende artsen…

Filippenzen 3:12 Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft.

Deuteronomium 31:8 De HEER zelf gaat voor je uit, hij zal je bijstaan en geen moment van je zijde wijken. Wees niet bang en laat je door niets ontmoedigen.