In het christelijke wereldje – ik doe er rustig aan mee – buitelen de recensies over elkaar heen zodra Malick een film aflevert waarin de grote Godsvragen (al dan niet impliciet) worden gesteld. Maar in ‘A Hidden Life’ is Jägerstätter kraakhelder, zeker in de tweede helft van de film. Zijn geloof in en vertrouwen op God nemen haast evenredig toe met de vreselijke narigheid die hij ondergaat. Evenzo het geloof van zijn vrouw, die het ontzettend zwaar heeft en in een sociaal isolement belandt.
De spaarzame woorden, de immer zoekende camera vergezeld van pakkende (kerk)muziek doen je mijmeren. Met drie uur speelduur ontvouwt alles zich rustig en duren shots lang. Het is iets dat zó weet te pakken, dat ik aarzel er woorden aan te geven. Heerlijk om er nadien nog lang aan en over te denken. En zo’n vage blog over te schrijven.
Vragen, (te) moeilijke vragen
Het dartelende geluk – bijna jaloersmakend – bij aanvang van de film maakt definitief plaats voor het (naderend) onheil, de onzekerheid, het lijden en de briefwisselingen tussen man en vrouw daar doorheen gevlochten, wanneer in 1943 de oproep voor militaire dienst een feit is. Nu had de familie Jägerstätter door het principe van Franz eigenlijk al geen plek meer in het idyllische, in de bergen van Oostenrijk gelegen Radegund, maar wat volgt is zwaarder. Nog zwaarder. Ze houden elkaar vast, soms nauwelijks, maar toch.
“…for the growing good of the world is partly dependent on unhistoric acts; and that things are not so ill with you and me as they might have been, is half owing to the number who lived faithfully a hidden life, and rest in unvisited tombs.”
George Eliot
Wat is dan de juiste keuze? Wat had ik gedaan? Waartoe zou je álles opofferen? Hoeveel kan ik ondergaan voor mijn principes? Malick stelt ook vragen als ‘ Waarom antwoordt God niet?’, ‘Hoe kan hij dit toelaten?’, ‘Is er wel een God?’. Vragen van alle tijden, maar o zo krachtig verbeeld in deze film.
De mooiste
Voor mij is ‘A Hidden Life’ de mooiste Malick-film toe nu toe. Veel impliciet, maar toch voldoende plot. Grote vragen, maar toch niet belerend. Werkelijk prachtig gefilmd en zich afspelend in een tijdsperiode die mij altijd al gefascineerd heeft. Niet geschikt voor een alledaags ‘avondje film’, maar een religieuze belevenis die beklijft. Ik zou het moeiteloos inwisselen voor een kerkdienst.
Geef een reactie