De Dood van de Zoon
Afgelopen vrijdag bezocht ik, bij wijze van een ‘vroege Goede Vrijdag’, een passie-uitvoering (zo heet dat dan) genaamd: De Dood van de Zoon (link website). Niet onbelangrijk: mijn moeder haakte op het laatste moment ook aan. Net zoals ik op twitter kennis had gemaakt met @dedoodvandezoon, had zij ook via (mijn) tweets kennis gemaakt. Waarom ik dat noem? Omdat, achteraf bezien, je beter samen met iemand naar De Dood van de Zoon kan gaan. Waarom? Omdat je dan kan napraten. Want dat wil je, niet direct na afloop, maar wel daarna. Mijn moeder leest dit bericht ook dus ik verwacht op korte termijn een uitnodiging ;-)
Social Media
De website schaalde lekker op mijn mobiele telefoon: sta je direct 2 punten voor. Let op: je staat niet meteen 2 punten achter als je website dat niet doet, maar je blijft dan gewoon op nul. Hoe dan ook, gemak dient de mens nietwaar? Ik noem dat omdat ik het zelf waardeer wanneer een gezelschap de inzet van web & social media serieus neemt. Er is interactie op Twitter en Facebook plus de website is gewoon heel erg strak. Gaat het daar om? Zeker niet, maar in het stadium ‘interesse wekken’ helpt het zeker mee. Na afloop denk je niet meer aan dit soort zaken (tenzij je een artikel voor geloofsvoer.nl schrijft), hoofdzaak is zeer goed te scheiden van bijzaak.
Try-out
Goed, op naar de doopsgezinde kerk in Zwolle op 4 april. De laatste rij gaf me de mogelijkheid de stoel iets naar achteren te plaatsen want mijn benen pasten er anders niet tussen. Het was de eerste ‘dienst’ van zes, achtereenvolgens: Zwolle, Haarlem, Hengelo, Utrecht, Delft en Ede. Eerlijk gezegd wist ik niet goed wat te verwachten, maar dat was oké. Het stoorde me niet en ik kon het gewoon op me af laten komen. Heel prettig dat al in het begin werd medegedeeld: niet klappen. Super. Daarna werd al vrij snel duidelijk dat het niet een kneuterige, en licht aandoenlijke, try-out zou worden.
Veelzijdig
De formule is als volgt: een verteller vertelt steeds stukken over de laatste uren van Jezus’ leven. Op innemende wijze mag ik wel zeggen! Het was gewoon ‘echt’. Deze gesproken gedeeltes werden steeds opgevolgd door muzieknummers die qua tekst en/of sfeer goed passen. Gespeeld door getalenteerde mensen mag ik wel toevoegen. In het begin zag je ze soms nog wat zoekend naar elkaar kijken (“Wanneer zetten we weer in?”), maar al vrij snel zat iedereen goed in z’n rol/element/instrument. De tekst ga ik niet met u doornemen, die weet u in de Bijbel wel te vinden. De nummers zijn goed gekozen en ook qua stijl afwisselend. Dit resulteert in een muzikaal veelzijdige vertelling van het einde van Jezus’ leven.
Muziek
Zonder alles weg te geven, noem ik hieronder toch een aantal nummers die mij aanspraken/aangrepen.
- Lordy save my soul – Low & Dirty Three (sterke, krachtige opener van de avond)
- Faith/Void – Bill Callahan (met het veelzeggende “It’s time to put God away”)
- Overvecht – Spinvis (verrassend sterk Nederlandstalig -> Donderdagavond)
- One of these days (instrumental) – Pink Floyd (i.c.m. gesproken tekst: wauw….!)
- Slip Away – Josh Garrels (…..kippenvel….)
- Cold Water – Damien Rice (aangrijpend: “Lord, can you hear me now?”)
- Healing Day – Bill Fay (wat een afsluiter, had het mooier gekund?)
Tijdens het schrijven zet ik een aantal van bovenstaande nummers op. En dat hakt er nog steeds goed in.
Nieuwsbrief
Eindeloos lezen
Podcasts
-
#81 40dagentijd – zonder het zwaard
-
#80 40dagentijd – Jezus’ eenzaamheid
-
#79 40dagentijd – Pétrus ziet het
Lyric posts
Gáán
Dat muziek voor veel mensen, inclusief mijzelf, een ingang kan zijn voor diepe emoties was mij bekend. Dat het de lijdensweg van Jezus, die we zo vaak gelezen hebben waardoor ze gaandeweg van haar betekenis gestript kan zijn, ook nieuw leven in kan blazen is mij nu eveneens bekend. En hoe. De Dood van de Zoon getuigt van Bijbeltrouw, ingetogenheid, talent, passie, respect en ook: diepe droefenis. Ik kan eenieder aanraden een bezoek te brengen.
Slik
En wie slikt niet wat weg, wanneer aan het einde van de dienst de zo veelzeggende woorden worden gesproken: Rust zacht, lieve Meester.
(foto door René Baars)
Iets meer over auteur Renco Schoemaker
Categorieën
- Film & TV (26)
- Muziek (20)
- Muziek (oud) (96)
- Nadenken (39)
- Nadenken (oud) (199)
- Verslag (21)
Comments (2)
Geef een reactie Reactie annuleren
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Ik vond het heel fijn om deze avond naast elkaar te zitten.
Af en toe een blik wisselen samen.
De muziek kwam, en komt ook nu wanneer ik het weer luister, diep binnen.
Heel graag nog verder napraten….liefs je mams ;-)
Zie ook http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2664/Nieuws/article/detail/3638715/2014/04/21/Hier-spreekt-een-gekkie-Hoe-God-blijft-in-een-kerk-die-u-zou-moeten-omarmen.dhtml#.U1UdOgXZywM.facebook