Blackfish

SeaWorld weigerde mee te werken aan Blackfish waardoor het verhaal soms wat ongebalanceerd is. Wel gaven ze na afloop een reactie aan CNN (link). Het is goed om beide kanten van het verhaal te horen. Niet om het goed te praten, maar om als kijker ook een beeld te vormen van de gedachten die leidden tot de merkwaardige en soms levensgevaarlijke beslissingen. De vreselijke consequenties van deze beslissingen wuift SeaWorld gewoon weg, onbegrijpelijk. Mijn soms in te grote mate aanwezige gevoel voor rechtvaardigheid maakt me boos over dit alles.

Aangrijpend en hartverscheurend zijn de momenten waarin de kalveren van hun moeders worden gescheiden. De moederorka’s huilen op een manier die door merg een been gaat. Of de rugvin die bij alle in gevangenschap levende orka’s halfrond hangt in plaats van fier overeind staat zoals in het wild. Orka’s die elkaar bijten, soms tot de dood toe, hun verblijf uit frustratie proberen te slopen/eten met alle gevolgen van dien.

Perspectief

Wel ontbreekt het de ‘vertellers’ van Blackfish mijns inziens aan spijt. Ze vertellen allemaal dat het onderdeel van hun werk was etc., alhoewel ze wel doorhadden dat het niet helemaal in de haak was. Ze zijn dus of nogal naïef of ze durfden niet oprecht spijt te betuigen voor hun aandeel aan alles, al was het misschien in onwetendheid.