Bij de foto’s hieronder is het geen toeval dat je foto’s ziet van camping het Ommerland. Dit is namelijk de camping waar ik als kind iedere zomer te vinden was, al heette de camping toen nog de Besthmenerberg en werd die (matig) gerund door een heel andere eigenaar. Het was leuk te merken hoe ik me daar nog steeds thuis voel terwijl ik er misschien al in geen 20 jaar gekampeerd heb. Mijn zus is trouwer gebleken aan deze camping.

Door de jaren heen heb ik wel een ’tochten’ georganiseerd in het gebied. Speurtochten, droppings, GPS-tochten en een heuse familiedag. Het Bostheater komt de volgende keer ter sprake, maar tijdens deze wandeling herinnerde ik mij vooral een snackbar (kar) waar we dan frites haalden. En het Rheezerdal. En zowel de binnenstad van Hardenberg als Ommen is bekend terrein voor me – al eindigde deze etappe daar net voor: bij het station.

Wat mij betreft liep de route ook net even door de Sahara daar om mijn herinneren te activeren aan enkele nachtelijk bezoeken die ik daar als klein joch aflegde onder leiding van mijn zus. Wel kreeg ik veel te zien van de Vecht en daar houd ik wel van tijdens het wandelen: langs een rivier meanderen en zo elkaar steeds weer tegen komen.