Ook hier op de blog heb ik pogingen gedaan iets van die beleving te delen. De concertverslagen c.q. albumbesprekingen van La Dispute waren identieke pogingen iets van de betovering over te brengen naar de lezer/luisteraar. Ik vermoed dat ik daarin niet geslaagd ben. Later waagde ik een poging de aantrekkingskracht van harde muziek op mij uit te leggen aan de hand van het nummer ‘I Believe, Help My Unbelief’. Dát is misschien gelukt, maar iets van de schoonheid zal ik niet hebben overgebracht.

Minder opdringerig en uitleggerig waren en zijn de lyric posts, denk ik. Hoop ik. Daar proberen we nummers meer voor zichzelf te laten spreken. Ik begon er al in 2014 mee en matig mijzelf in de stevigheid, al was Flauros een recente, aangename afwijking daarvan. We gaan lekker door met nummers delen al is het maar om ze zelf op ‘zo’n avond’ opnieuw en opnieuw te draaien. En op te gaan in de muziek en de teksten. Ik ken één persoon met wie ik dat kan delen. Daar waar de breekbaarheid ontbreekt. En alhoewel het vaak teksten zijn met een christelijke of anderszins religieuze inslag, is het binnen de kerkmuren erg lastig een dertiger te vinden die graag meegaat naar August Burns Red op de heerlijk alternatieve locatie Skaters Palace in Münster op 26 november dit jaar. In de kerk voel ik mij in periodes muzikaal echt eenzaam. Omdat míjn muziek in die kerk geen plek heeft of zal hebben. En ik snap wel dat dit primair zo is vanwege het muziekgenre zelf en niet zozeer de inhoud. Gelukkig hebben de psalmen en gezangen mij ook wat te zeggen en zelfs een tiental opwekkingsliederen weet mij echt te beroeren.

Playlist

En in de hoop dat  je toch enkele nummers zal proberen, maak ik je het leven makkelijk…