Skip to main content

Dagboek

Een week uit leven van een kerkelijk jeugdwerker

Wat doet een jeugdwerker in de kerk eigenlijk? Misschien ben je benieuwd, misschien ook niet, maar deze blog is een weerslag van de afgelopen week van Dick.
| Dick Sluiter |

Wat doet een jeugdwerker in de kerk eigenlijk? Misschien ben je benieuwd, misschien ook niet, maar deze blog is een weerslag van mijn afgelopen week. En omdat ik het niet teveel een particuliere aangelegenheid wil laten worden, zal ik ook proberen de onderlinge vragen en/of kwesties aanstippen.

Zaterdag

Een kennismaking met de leiding van de kindernevendienst in Nijkerk. Een wandeling en nadertijd een kort overleg. Twaalf mensen op een zaterdagmiddag, dat geeft toch wel de betrokkenheid aan van deze vrijwilligers. De jongste leeftijdsgroepen in de kerk zijn altijd goed vertegenwoordigd qua aantallen betrokken kinderen qua leiding. Dit bedoel ik niet specifiek voor deze kerk, maar dit kun je wel in zijn algemeenheid stellen. Daarna wordt het moeilijker, maar daarover later meer (zie Actie Kerkbalans). Er wordt nagedacht over een nieuwe methode. Is de oude methode niet eens aan vervanging toe? (Ja!) Ook wordt het boek ‘Nooit meer een kleurplaat’ genoemd, een boek waarin een pleidooi wordt gehouden voor meer afwisseling in de geloofsopvoeding. Dit is ook zeker belangrijk om te integreren om de variatie, maar ook toekomstbestendigheid van het jeugdwerk te behouden.

 

Dagboek

Zondag

InterChurch. Aankomende zondag wordt er in Nijkerk een dienst georganiseerd door InterChurch in opdracht van een samenwerkingsverband van kerken. Dit zal plaatsvinden in het gebouw van Mozaiek033, niet toevallig, want dit is een van de meest populaire kerken in de wijde omgeving. InterChurch is een collectief van jongeren uit Putten die als doel hebben om diensten te organiseren ‘over de kerkmuren heen’. En dit lukt ze erg goed, gezien de massale opkomst van jongeren bij die diensten. Andere kerken zullen hier veelal jaloers naar kijken, dus het binnenhalen van deze expertise is een slimme zet.

In Nijkerk hebben meer dan tien kerken de handen ineen geslagen om zodoende gezamenlijke jeugdactiviteiten te kunnen organiseren, zoals een InterChurch, maar bijv. ook bussen om naar de EO-jongerendag te gaan. Elke kerk afzonderlijk ziet een teruglopend aantal jongeren in de kerk, dus waarom niet samen de krachten bundelen? Ik kan dit gedachtegoed alleen maar onderschrijven, want waarom koppig binnen de eigen kerkmuren blijven vechten tegen de onvermijdelijke teruggang.

Er staat ook nog een pilot met de PKN in de steigers. De landelijke organisatie van de PKN gemeenten wil seizoenspakketten op maat gaan aanbieden en zocht kerken om dit uit te proberen/evalueren. De PKN zorgt voor het materiaal (seizoenspakket) en de deelnemende kerken geven aan waar bij hen de behoefte ligt. Interessant idee, omdat je zo passend materiaal kunt krijgen voor onderbelichte delen van je jeugdwerk, althans zo interpreteer ik dit aanbod. Dit kan ook aanvullend op je huidige jeugdaanbod zijn natuurlijk ook en het in kaart brengen van deze verschillenden benaderingen zijn de bedoeling van deze pilot.

“Elke kerk afzonderlijk ziet een teruglopend aantal jongeren in de kerk, dus waarom niet samen de krachten bundelen?”

Maandag

Project Alpha. De elf avonden van een ‘omgebouwde’ variant van de Youth Alpha cursus liep ten einde. Omgebouwd omdat de cursus bedoeld is voor 16+, maar de doelgroep was in dit geval 12-16. Meer nadruk op het visueel maken én doen, dan de thema’s bediscussiëren zoals gewoonlijk bij de Alpha. De catechisatie liep al een tijd niet meer, ook een bekend landelijk probleem, en ze waren voor deze doelgroep op zoek naar een nieuw project. Nu is het zoeken naar een vervolg of herhaling, om ook de komende jaren aanbod te hebben. Een lastige doelgroep (12-16), die enerzijds thuiswonend zijn (en vaak mee moet naar de kerk), maar zich ook begint af te zetten tegen alles wat ‘opgelegd’ is. Deze doelgroep is belangrijk voor de kerk als aanloop naar de adolescentie. Na afloop een overleg met de diaconie over Actie Kerkbalans.

De Actie Kerkbalans komt één keer per jaar bij kerkleden aan de deur om te vragen voor een ‘vrijwillige’ bijdrage aan de kerk. De kerk vraagt immers geen contributie, maar er zullen toch zaken betaald moeten worden, zoals het gebouw etc. Een actie die elk jaar ook weer voor uitschrijvingen zorgt. De opkomst onder de 18-jarigen is al jaren schamel, dus hoe deze doelgroep te bereiken? De diaconie maakt duidelijk dat het hen niet zozeer om het geld gaat, maar wel om betrokkenheid. Het is een kantelpunt in een mensenleven, je staat op de drempel van kind-af zijn en bent op weg naar volwassenheid, en daarom belangrijk om aandacht aan te geven. Én de kans op persoonlijk contact, wat bij jongeren nooit kwaad kan.

De doelgroep was al nagenoeg uit de kerk verdwenen en de corona heeft hier nog een schepje bovenop gedaan. Waar zijn ze gebleven en wat zijn de behoeften? Er werd besloten tot een moment in de nabije toekomst om een bijeenkomst te organiseren voor de doelgroep om te kijken naar de opkomst en hopelijk een manier om ze eens te spreken (als eenvoudig startpunt). Deze bijeenkomst zal naar alle waarschijnlijkheid niet in de kerk zijn om drempelverlagend te zijn. De kerk is voor de huidige jongeren eerder een sta-in-de-weg, dan een uitnodigende omgeving.

Dinsdag

Er stond eigenlijk een vierde bijeenkomst rond het boek ‘Raak de wonden aan’ van Halik op het programma (zie eerdere podcast), maar ik moest toch werken. Namelijk een kennismaking met een nieuwe organisatie in Nijkerk: Streams. Zo nieuw zijn ze overigens niet, maar na de corona en het leggen van een gedegen organisatie, voelde deze kennismaking toch als start (aldus Streams). Streams is een organisatie die niet gelieerd is aan enige kerk, maar als doel heeft om de brede (geloofs-)gemeenschap aan te spreken. Dus ook mensen aan de rand of buiten de kerk, maar toch in het christelijk geloof geïnteresseerd zijn. Ze bezitten een aantal, jaloersmakende, A-locaties in het centrum van Nijkerk, met een eigen theater, restaurant en binnenkort een winkel én gebedshuis. Ze willen een doordeweekse geloofsplek zijn, vat ik het maar even parafraserend samen. De kennismaking van dinsdagavond richtte zich op een samenwerking met de kerken en het (mogelijk) oprichten van een 24/7 plek voor jongeren in vorm van een café, soos en de andere activiteiten. Er wordt gezocht naar manieren om met elkaar samen te werken en te versterken zonder meteen de eigen ideologische veren af te werpen. De eerste kennismaking was veelbelovend.

Woensdag

Pastoraal overleg. Een overleg tussen de predikanten (3) en kerkelijk werkers (4). Alles wat maar ter tafel komt. Evaluatie van activiteiten, roosterzaken, lief en leed, praktische regeldingen. Veelal niet relevant voor mijn eigen werkgebied (de jeugd dus), maar wel goed om eens in de maand op de hoogte te zijn van al die andere activiteiten in de kerk. En dat zijn er altijd meer dan dat ik me besef.

Jeugddienst.  Na thuiskomst moest er nog een liturgie voor de jeugddienst van aanstaande zondagmiddag in Wezep worden ingeleverd. Ik heb gedurende de week al contact gehad met de muziekband en de spreker, dus het was gelukkig vooral invullen van de verschillende onderdelen dan dat er nog inhoudelijke beslissingen genomen moest worden.

Donderdag

De kerkenraad van Wezep vond dat het samen naar The Passion kijken op witte donderdag (14 april) een jeugdactiviteit moest worden, dus meteen aan de slag om na te denken over de precieze invulling en het opstarten van de promotie.

En ten slotte moest deze blog natuurlijk nog geschreven worden.

Iets meer over auteur Dick Sluiter

Dick is zo’n 35 jaar, getrouwd en vader van twee kinderen. Hij is zeer geïnteresseerd in alles wat met religie te maken heeft, van kunst tot wetenschap en van traditioneel tot postmodern.

Categorieën

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.