In die sciencefictionfilms is er vaak een uitverkoren persoon (bijvoorbeeld Anakin Skywalker uit Star Wars of Arnold Swarzenegger uit The Terminator ) op wiens schouders alle hoop van de mensheid ligt. Zij moeten de mensheid verenigen en zorgen voor een betere en hoopvolle toekomst. De overduidelijk link met het christendom ligt voor het oprapen, want die kent ook een uitverkoren mens: Jezus. Hij laat zien dat we moeten proberen én leren om (niet makkelijk) deze hoop vooral bij Hem (en God) neer te leggen. Wij als mensen komen namelijk maar tot zover. En de rest is aan Hem. Van U is de toekomst. En dat gaan we proberen toe te passen als we aankomend seizoen van alles gaan ondernemen, organiseren en bedenken. En hoe dit allemaal zal gaan lopen…? Gelukkig maar dat deze toekomst dus niet alleen afhangt van ons succes. Wat is een gelovige/kerk immers ‘waard’ als we dit niet uit handen kunnen geven?

Muziek beleven

Als we zo speculerend vooruit kijken zeggen we soms: dat is nog toekomstmuziek. Met die nadruk op: dat weten we nog niet. De soundtracks die we eerder hoorden illustreren nu juist mooi dat je best een poging kan wagen. En dat die muziek een niet te onderschatten middel is.

Ik mag graag naar concerten gaan en het mooie daarvan is, net als in de kerk, dat je schouder aan schouder van muziek mag genieten  zonder afleiding. Je mag dichtbij de ander staan, dichterbij dan je normaal zou mag komen. En ook het samen muziek luisteren, is op een of andere manier een hele andere belevenis dan dit alleen doen. En we hebben verplicht veel alleen of in kleine kring moeten doen tijdens de corona. Het is dus ook een oefening in samen zijn.