8. For Sama

Indrukwekkende documentaire over het runnen van een ziekenhuis te midden van de heftigste stadsoorlog in Aleppo, Syrië. Bijzonder vanwege de omstandigheden (er wordt een kind geboren tijdens de oorlog) de omgeving (in stad staat van beleg) en de keuzes (blijven of vluchten).

7. The Invisible Man

Ik ben fan van Elisabeth Moss. Ze is geweldig in topseries als Mad Men, Top of the Lake en Handmaid’s Tale. Minder bekend is ze als filmactrice, maar daar komt met The Invisible Man mogelijk verandering in. Ze speelt fantastisch als een vrouw die bang is voor haar (dode?) man. Haar man manipuleerde, controleerde en misbruikte haar tot ze uiteindelijk aan hem weet te ontsnappen. Even later in de film blijkt hij overleden, maar het personage van Moss blijft zijn (onzichtbare) aanwezigheid voelen. Is ze gek geworden of…? Een zeer spannende en enge film, die bij mij echt onder de huid ging zitten. Als je mij tijdens het kijken had laten schrikken, had je meteen de ambulance kunnen bellen. Super gedaan, alhoewel hij op het einde nog een beetje uit de bocht vliegt, maar gaat dat zien (als je van lekker griezelen houdt tenminste).

6. Tennet

De enige film die ik (met Renco) gezien heb in de bioscoop gedurende deze coronacrisis. Ik ben blij dat ik op zijn uitnodiging ben ingegaan, want deze film moet je op het grote scherm met luide ondersteuning hebben gezien. Dit is zeker niet Christopher Nolan’s beste film, maar hij brengt altijd iets spectaculairs ten tonele. Je mond valt gegarandeerd open bij de wonderlijke (technische) dingen die je op het scherm ziet. Dat dit bij Tenet ten koste gaat van de (emotionele) diepgang is jammer, maar als je dat kan loslaten krijg je weer iets unieks te zien. Dit blijft bijzonder als je bedenkt dat dit een blockbuster is met een megabudget, oftewel een groot risico voor een filmstudio. Erg jammer dat hij financieel gezien een ontzettende flop is geworden. Hopelijk weerhoudt dat de studio’s niet om in de toekomst dit soort films toch te blijven steunen en uitbrengen.

5. Richard Jewell

Ik kijk vrijwel alle films van Clint Eastwood, zowel van hem als acteur, maar zijn laatste jaren voornamelijk in zijn rol als regisseur. Na de toppers (Mystic River, Million Dollar Baby) volgden wat matige films (Hereafter, J.Edgar, 15.17 to Paris), maar in deze film hervindt hij gedeeltelijk zijn oude vorm. Mooi gespeeld door hoofdrolspeler Paul Walter Hauser als Richard Jewell, de beveiligingsbewaker die een bomaanslag op de Olympische Spelen in Atlanta (1996) weet te voorkomen om vervolgens tot hoofdverdachte (!) te worden veroordeeld. De eerste ‘trial by media’ wordt dit, waargebeurde, verhaal ook wel genoemd. Medeleven, ergernis, verontwaardiging en humor zijn elementen die evenredig over de film worden verdeeld. Met een fijne film tot resultaat. O, ja Sam Rockwell is in een bijrol (weer) fantastisch.

4. Little Women

Gekeken vanwege de regisseur (Greta Gerwig) en de talentvolle, voornamelijk Britse cast (Florence Pugh, Soairse Ronan, Emma Watson, Eliza Scanlen, Meryl Streep en Laura Dern). Een verfilming van het boek van Louisa May Alcott, die al vele filmadaptaties kent. Ik ben gelukkig niet zo bekend met al die andere filmversies, dus ik werd niet gehinderd door vergelijkingen. Gelukkig maar, want zonder al te veel verwachtingen vloog deze film voorbij. Ik heb gewoon ontzettend genoten van de sfeer, thema’s, ‘world building’ en acteerwerk in deze film.