Skip to main content

Waar land je?

| Renco Schoemaker |
Vlak voor z’n vakantie schrijft Renco over stellingname en stelligheid. Over vliegtuigen, landen, transfers en zweven.

Zo in de vakantieperiode leek mij een plaatje van een vliegtuig wel mooi. Een landend vliegtuig welteverstaan. In de afgelopen maand had ik mooie gesprekken, met zwager en voormalig geloofsvoer-blogger Lennert en ook met huidige mede-blogger Dick. Het ging vrij veel over de Heilige Geest. Over gebedsgenezingen n.a.v. deze serie blogs van (zelfverklaard) post-evangelist Matthijs Vlaardingerbroek en de al dan niet aanwezige of te verwachten geestelijke leiding als het gaat om de kleine en grote dingen van het leven. Ik merk dat ik aan het landen ben.

Landingsbaan

Ik bedoel daarmee dat ik ervaar dat mijn geloofsovertuigingen in algemene zin, en ook die over de Heilige Geest als onderdeel van God’s die-eenheid, meer en meer van mijzelf zijn gaan worden. Dat gaat gepaard met acceptatie dat geloofsgenoten andere accenten leggen. Ik lees momenteel het boek Inspired van Rachel Held Evans en daarin wordt mij wederom duidelijk dat je de bijbel naar je hand kunt zetten. Lees ook deze column eens. Neem ook de reeks discussieboeken die ik lees: stuk voor stuk intelligente mensen die vanuit een oprechte overtuiging de Bijbel proberen te duiden, maar tot uiteenlopende conclusies komen.  Dat maakt de Bijbel, God en geloven allemaal niet minder waar voor me. Maar ook ik neem stelling in, vaak ongemerkt. Ik durf te zeggen: “Ik geloof dat niet (meer).”. Ik wil dat ook zeggen.

Stelling en stellig

Stelligheid past ons niet. Dat betekent wat mij betreft niet dat je nergens voor kan staan. Integendeel. Eerder schreef ik nog over de apolitieke eieren. Stelling innemen hoeft niet per sé met stelligheid, of wel? Het gaat mij er om dat je (ik) op een zeker moment zegt: dit is wat de Bijbel voor mij is, dit is wat God voor mij betekent/inhoudt en ook, dit geloof ik over de Heilige Geest. Pas daarbij wel op voor de voornoemde stelligheid. Stellingname kan leiden tot dialoog wanneer stelligheid in gepaste mate aanwezig is. Op een zeker moment moeten de wielen van het vliegtuig de landingsbaan raken. Je kunt niet blijven cirkelen boven het vliegveld. De landing is niet het meest comfortabele deel van de vlucht, maar wel noodzakelijk.

Aansluitende vlucht

Bovenstaande kan leiden tot een erg individueel geloof. Een God die je naar je hand hebt gezet. Ik geloof dat geloven geen individuele aangelegenheid is. Er zijn vluchten die weer opstijgen en tot nieuwe, andere bestemmingen leiden. Of terugleiden naar huis. In de transfer hallen kom je elkaar tegen. En ik hecht, naarmate ik ouder wordt, steeds minder waarde aan het ‘niet weten’ (ja, klinkt paradoxaal in relatie tot eerdere blogs- > lees verder). Natuurlijk weet ik veel meer niet dan wel, maar ik wil me inspannen om stelling te nemen op voor mij belangrijke onderwerpen. En te discussiëren in de transfer hal met anderen die elders stelling hebben genomen. Dat lukt veel minder goed met mensen die nog cirkelen boven het vliegveld. En allicht herzie ik mijn opvattingen/overtuigingen en neem ik aan aansluitende vlucht om elders te landen.

Spraakverwarring

We schreven de afgelopen tijd meermalen over taal. Dick trapte hier af en ik volgde hier. Die taal is zo belangrijk voor de gesprekken in de transfer hallen. We hoeven elkaar niet 100% te verstaan, maar taal kan ook zo vervreemdend werken dat je het gesprek liever achterwege laat. Hoe interessant is het om te vernemen van een andere reiziger hoe ‘ie is gekomen tot waar ‘ie is? Ik houd van vragen stellen. En ja, ik houd er ook van om te praten, te vertellen. Om (hardop) de nieuwe informatie te verwerken, te analyseren, te overdenken en het vervolgens al dan niet in te passen in wat al aanwezig was. Maar teveel stelligheid of teveel vervreemdend taalgebruik staat die waardevolle dialoog in de weg.

Watervliegtuig

In dat opzicht voelt het plaatje van het watervliegtuig passend voor me. Een vliegtuig dat niet gebonden is aan de grote, internationale vliegvelden waar veel mensen elkaar in drukte treffen. Kwantiteit hecht ik in deze context niet aan. Een watervliegtuig, of: klein vliegtuig, brengt je niet in één keer ver weg. En zou ik dan geen last krijgen van heimwee? Misschien geraak je gaandeweg ver van huis, dan nog ben ik van de geleidelijkheid. Je hoeft niet in één keer van de kelder naar de zolder. Een Boeing landt niet in het binnenland; daar waar vaak juist de mooiste bestemming is.

Enfin

Ik geef toe dat deze blog wel erg doorgaat op de vliegtuigmetafoor, maar ik heb het maar laten gebeuren. Een wat zwevende blog (zie je wat ik hier doe?) als deze past minder bij me. Ik lees nog eens de beschrijving terug van Enneagram type 1 en type 8. Even heb ik de neiging hier te stoppen omdat mijn oog valt op het aantal woorden tot dusver: 777. Dus stop ik nu maar.  Fijne vakantie/vlucht en ik ben benieuwd waar je landt.  We hebben het er over.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Meer over Renco Schoemaker

Renco is ruim 35 jaar, man en vader van twee. Hij was eerder jeugdouderling in zijn gemeente in Zwolle. Hij mag graag fietsen, hardlopen, tv series kijken en bloggen. Luistert tot slot graag naar harde christelijke herrie.