Vorige week lazen we dat we te maken hebben met een Pim (postmoderne tijdsgeest) die zich afzet tegen de stelligheid waarmee Mo (Moderne tijdsgeest) allerlei waarheden verkondigd. Deels doet Pim dit omdat hij al puberend uit wil breken uit het keurig gemetselde, maar veel te benauwde huisje van Mo. Deels doet hij dit al pLuberend: het pluralisme heeft de ogen van Pim geopend voor alle verscheidenheid om hem heen. Dit heeft hem ervan overtuigd dat er niet zoiets kan zijn als een absolute waarheid: daar is de wereld te complex voor. Pim gelooft in het meervoud; waarheden.