Skip to main content

Uw Koninkrijk kome

Uw Koninkrijk kome. Voorin het Onze Vader. Maar hoe kunnen we dat Koninkrijk zien? Waar moeten we zoeken? Wanneer komt het? Een overdenking.

We bidden het in het ‘Onze Vader’, het gebed dat Jezus ons zelf geleerd heeft. Maar wat is dat dan, dat Koninkrijk? En is het er al of komt of het nog? Sluit het één het ander uit? Ik pretendeer niet een passend antwoord op deze vragen te hebben, maar wil jullie wel graag deelgenoot maken van mijn gedachten en ervaringen die maken dat het woord nu voor mij minder vaag en abstract is.

Cross to bear

Ik kwam op deze blogpost toen ik van de week het nieuwe album ‘Extremist’ van de band Demon Hunter (what’s in a name?) luisterde (link). In de track ‘Cross to Bear’ schreeuwt Ryan Clark: “Not one of you bastards has a cross to bear.” (lyrics). Het gebruik van het word bastards is niet onomstreden*, maar die discussie is ongetwijfeld elders te voeren. Dergelijke gedachten – minus bastards – gaan door mijn hoofd wanneer iemand beweert dat we ‘midden in de eindtijd’ leven. Ik heb daar altijd al moeite mee gehad.

Eindtijd of niet?

Wanneer je Openbaringen leest wordt je nauwelijks opgebeurd in de meeste hoofdstukken. Als ik dat alles vergelijk met mijn relatief onbezorgde leven hier in Nederland kan ik bijna niet geloven dat we ‘midden in de eindtijd’ staan. Uiteraard besef ik me dat ook ons land andere tijden gekend heeft en dat het op veel plaatsen op aarde moeilijker is. Alhoewel deze relativering goed is, dien je soms ook stil te staan bij hoe jíj iets voelt/beleeft. Wat is dat dan, die eindtijd? En is het er al of komt het nog? Sluit het één het ander uit? En zo ben ik terug bij de eerste alinea. Zijn/komen de eindtijd en het Koninkrijk tegelijk? Je merkt al, in mijn gedachten liep het een beetje vast. Over de eindtijd hebben we het wellicht een andere keer, nu verder over het Koninkrijk. Ook omdat onze predikant er onlangs een preek aan wijdde (luister de dienst op kerkomroep.nl (16 maart 2014, NGK2, Zwolle)).

Dode zee

Hij gebruikte de Dode Zee als metafoor, een mooie vondst als je het mij vraagt. Later voegde hij er met een gezonde dosis zelfspot aan toe: “Zelfs ik blijf drijven!” (hij is enigszins corpulent). Maar waarom blijven we dan drijven? Waarom is het zo ontzettend dood daar? Er is geen gebrek aan toevoer van water, de Jordaan mondt er immers in uit. Nee, het is het gebrek aan doorstroming. Doorstroming is nodig, ook in ons leven. Dat wat wij ontvangen dienen we door te geven aan anderen. We ontvangen verschillende welvaart en verschillende gaven (vruchten van de Geest), maar we hebben allen dezelfde taak: deel het. Indien we het voor onszelf houden krijgt ons leven niet de betekenis die het zou kunnen krijgen. De betekenis die Jezus wil dat het krijgt, naar Zijn voorbeeld. Anders zullen we zijn als de Dode Zee; een doodlopend eind.

Uitdelen

Tijdens de preek laten we een bemoedigend stuk uit 2 Korintiërs 9: 6

6 Bedenk dit: wie karig zaait, zal karig oogsten; wie overvloedig zaait, zal overvloedig oogsten. 7 Laat ieder zo veel geven als hij zelf besloten heeft, zonder tegenzin of dwang, want God heeft lief wie blijmoedig geeft.

Dus wie veel geeft, zal veel ontvangen. En niet: veel geld geven is nog meer geld krijgen. Geef zonder tegenzin of dwang, maar juist onvoorwaardelijk en blijmoedig, en Gods liefde zullen we ontvangen. Geven in verwachting dat we iets terug krijgen is ruilen, niet geven.

8 God heeft de macht u te overstelpen met al zijn gaven, zodat u altijd en in alle opzichten voldoende voor uzelf hebt en ook nog ruimschoots kunt bijdragen aan allerlei goed werk. 9 Zo staat er geschreven: ‘Gul deelt hij uit aan de armen, zijn rechtvaardigheid houdt stand, voor altijd.’ 10 God, die zaad geeft om te zaaien en brood om te eten, zal ook u zaad geven en het laten ontkiemen, zodat uw vrijgevigheid een rijke oogst opbrengt.

Wat een mooi woord dan ineens: overstelpen. Stel je voor dat je overstelpt wordt met gaven. Je weet niet wat je er mee moet, zoveel zijn het er. Of zoveel rijkdom dat je zoekend bent naar goede bestemmingen. Hij zorgt dat we voldoende hebben zodat er ook na uitdelen genoeg overblijft voor onszelf. En ook dat onze vrijgevigheid een rijke oogst zal opbrengen. We hoeven niet zoveel te geven dat het ten koste van onszelf zou gaan. En we zullen niet altijd de rijke oogst zelf zien. Maar dat is onvoorwaardelijk delen/geven.

11 U bent in ieder opzicht rijk geworden om in alles vrijgevig te kunnen zijn, en uw vrijgevigheid leidt door onze bemiddeling tot dankzegging aan God. 12 Uw bijdrage aan de collecte heft immers niet alleen het gebrek van de heiligen in Jeruzalem op, maar leidt er bovendien toe dat ze God uitbundig danken. 13 Ze prijzen God omdat u er blijk van geeft gehoorzaam te zijn aan het evangelie van Christus, wat u bewijst door de ruimhartigheid waarmee u met hen en alle anderen wilt delen. 14 In hun gebed voor u spreken ze hun verlangen naar u uit, omdat ze zien hoe overstelpend goed God voor u is geweest. 15 Laten we God danken voor zijn onbeschrijfelijk geschenk.

En nu wordt het tof: wij ontvangen alles in ons leven van God. Wij delen dit vrijmoedig met de mensen om ons heen of verder weg. Alwaar de nood of vraag is. Deze mensen zullen ons waarschijnlijk dankbaar zijn, zonder dat dit ons een stimulans te geven wordt, maar zullen God uitbundig danken en prijzen. En ze zullen danken en bidden voor hen die geven. Dus onze blijmoedige vrijgevigheid zorgt dat God grootgemaakt wordt. Eerst door ons, omdat we het ontvingen van Hem, en daarna door hen met wie wij het delen. En zij delen ook weer, en zij. En zij. Begint zo langzamerhand op een Koninkrijk te lijken.

Conclusie

Het Koninkrijk is niet iets vaags waar we oneindig lang op moeten wachten. Het is in ons en om ons heen. Op biddag zei de predikant meerdere malen dat het Koninkrijk doorbreekt. En ik ergerde me er aan omdat ik dacht: zie je ergens een soort van hemel op aarde plaatsvinden ofzo? Waar breekt het door dan? In het Oosten, of het Westen? Alles is gewoon zoals altijd en het is zeker niet overal fraai op aarde.

Als we Jezus willen volgen zúllen we ontvangen door Zijn Geest (God overstelpt ons misschien wel!) en mogen en moeten we delen. Naar Zijn voorbeeld. En diezelfde Geest zal ons helpen in dit alles. Het enige dat we hoeven te doen is 1) het willen en 2) het vragen. Dan staan we zelf in de stroom van Leven. Levend water. En ja, dan zou je zelfs kunnen zeggen dat er inderdaad een stukje hemel op aarde is.

Uw Koninkrijk kome.

* Zanger Ryan zegt zelf hierover: 
In an explanation of the lyrics, Ryan clarifies that the sacrifice Jesus gave on the cross is sacred and to trivialize the cross with everyday hardships belittles what Jesus actually did for humanity. The word “bastard” is used to show that people who use these words so brazenly have no relation or knowledge of their Heavenly Father.

Photo Credit: erasmusa via Compfight cc

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Meer over Renco Schoemaker

Renco is ruim 35 jaar, man en vader van twee. Hij was eerder jeugdouderling in zijn gemeente in Zwolle. Hij mag graag fietsen, hardlopen, tv series kijken en bloggen. Luistert tot slot graag naar harde christelijke herrie.